Davacı, davalı işveren nezdinde 1.8.1996-Mayıs 1998 tarihleri arası çalıştığının  tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalıya ait işyerinde 01.08.1996 ila Mayıs 1998  tarihleri arasında geçen ve SGK’na bildirilmeyen çalışmalarının tesbitini ve bu döneme ilişkin işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Mahkemece, istemin reddine karar verilmiş ise de, bu sonuca eksik araştırma ve incelemeye dayalı olarak varılmıştır.  
Somut olayda; hizmet tespitine yönelik davada Sosyal Güvenlik Kurumu’nun davada zorunlu hasım olduğu ve bu davanın, SGK’nun da hak alanını ilgilendirdiği dikkate alınmaksızın yöntemince davaya dahil edilmek suretiyle yargılamanın devamı gerekirken, taraf   teşkili yapılmadan SGK’nun yokluğunda, sadece işverenin huzuruyla davanın sonuçlandırılması doğru değildir. HUMK 73. Maddesi uyarınca SGK’na dava dilekçesi ve davetiyenin Tebligat Kanunu ve Tebligat Tüzüğü hükümlerine uygun şekilde  tebliğ edilmesi suretiyle davaya katılması temin edilip, delillerini sunması sağlandıktan sonra  sonucuna göre karar verilmesi gerekir.  
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yanlış değerlendirme ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle  BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya  iadesine,   19.03.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.