MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı .... aleyhine 08/04/2010 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle zarara uğratılan tarihi demir köprünün zararının tahsili istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/01/2012 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili ile duruşmasız olarak incelenmesi de davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 02/04/2013 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı şirket adına gelen olmadı. Karşı taraftan davacı vekili Avukat....geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Davacı, ... Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından tescil edilen tarihi demir köprüye verilen hasarın iş sahibi durumundaki davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, süresinde zamanaşımı definde bulunarak haksız ve yersiz açılan davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece; istemin kısmen kabulüne dair verilen karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğinden; davalı ... ne malzeme getiren ve davalı şirket temsilcisi tarafından yol göstermek suretiyle öncülük yapılan dava dışı 20 UE 451 plakalı aracın koruma altına alınan tarihi köprüye girdiği sırada köprünün yıkılmasına neden olduğu anlaşılmaktadır.
Davaya konu edilen köprü hasarının tazmini istemiyle aynı mahkemenin 2006/301 esas sayılı dosyasında olayın diğer müşterek müteselsil borçlusu durumundaki araç sürücüsü aleyhine dava açıldığı anlaşılmaktadır.
Davacı bu kez eldeki davada, aynı olayda işin sahibi durumundaki davalıdan kusuru oranına isabet eden zararın tahsilini istemiştir.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan zararın tahsili istemine ilişkin olup uygulanacak zamanaşımı olayın gerçekleştiği dönemde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu 60/1 maddesinde yer alan "..zarar ve ziyan yahut manevi zarar namiyle nakdi bir meblağ tediyesine müteallik dava, mutazarrır olan tarafın zarara ve failine ittılaı tarihinden itibaren bir sene ve her halde zararı müstelzim fiilin vukuundan itibaren on sene mürurundan sonra istima olunmaz..." hükmüne göre 1 yıl ve 10 yıllık sürelerdir. Eylem aynı zamanda suç teşkil etmediğinden aynı yasanın 2. fıkrasının somut olayımıza uygulanabilirliği de söz konusu değildir.
Buna göre davaya konu eylemin 9/4/2005 tarihinde gerçekleştiği, davacı kurumun dava açmaya yetkili kurulları tarafından 9/10/2006 tarihinde dava açılmasına onay verilerek sürücü aleyhine 3/11/2006 tarihinde ilk davanın açıldığı eldeki davanın ise 8/4/2010 tarihinde açıldığı gözetildiğinde, araç sürücüsü aleyhine açılan ilk dava tarihi olan 3/11/2006 tarihinde davacının haksız fiil ve failini öğrendiği kabul edilmelidir.
Şu halde, öğrenme tarihi olan 3/11/2006 tarihli ilk dava ile eldeki davanın açıldığı 8/4/2010 tarihine kadar BK 60/1 maddesinde öngörülen 1 yıllık dava açma süresi geçtiğinden davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.