Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Şikayetçiler : 1... 2-... 3-...
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ölenin çocukları olan D... K..., C... K..., S... A... vekili olarak dosyaya vekaletname sunan avukatın katılma isteminde bulunmadığı gibi, katılma hususunda bir kararda verilmediği anlaşılmakla, vekillerinin temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman dilimi ve karar tarihinin gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün eksiklik olarak kabul edilmiş, mahkemece gerekçede bozma sonrası “yeniden delil değerlendirilmesine ve sübut tartışmasına girilmeksizin” hüküm verildiği belirtilmiş ise de, mahkemece gösterilen gerekçe yeterli görüldüğünden, bu husus gerekçede fazlalık olarak kabul edilmiş, olayın oluşu ve dosya kapsamına göre tayin olunan ceza miktarında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmayarak, tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak olunmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafilerinin kusura ilişkin, katılan vekilinin ise diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak,
a)Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, hapis cezasının kısa süreli olarak yazılması, uygulanan kanun maddesinin “TCK"nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanunun 50/1-a maddesi” yerine, sadece “TCK"nın 52/1-2. maddesi” olarak gösterilmesi ve adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında belirlenen tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
b)Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 1 ay sonuç hapis cezasının yılın 365 yerine 360 gün kabulüyle, 750 günün TCK"nın 50. maddesi gereğince 1 gün karşılığı 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesi sonucu, adli para cezasının 15.200 TL yerine 15.000 TL olarak belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
c)TCK"nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğunun gözetilmeksizin, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasına ilişkin TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca ihtarat da yapılmasına rağmen, TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafileri ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 3. bendinin hükümden çıkarılıp yerine "Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi dalaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla sanığın 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına," ibarelerinin yazılması, hükmün TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin 6. bendinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.