İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18269 Esas 2020/4387 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18269
Karar No: 2020/4387
Karar Tarihi: 03.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18269 Esas 2020/4387 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Sanığın adli sicil kaydı incelendiğinde, tekerrüre esas alınacak cezasının bulunmadığı ancak daha ağır ceza içeren mahkumiyetinin olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve sanığın daha önce aldığı ceza da tekerrüre esas alınarak infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Kararda isimleri verilmese de, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58, 149/1 ve 58/6 maddeleri ile 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/18269 E. , 2020/4387 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Kadıköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.02.2006 tarihli, 2005/468 Esas - 2006/38 Karar sayılı ilamı ile hükmedilen mahkumiyet kararının 25.01.2011 tarihinde yerine getirildiği, bu tarihinden itibaren 3 yıl geçtikten sonra 23.08.2014 tarihinde atılı suçun işlenmesi nedeniyle TCK"nin 58/2-b maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Kadıköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.02.2008 tarihli, 02.06.2009 tarihinde kesinleşen 2007/209 Esas- 2008/57 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 149/1. maddesi uyarınca tayin edilen 8 yıl 4 ay hapis cezasının daha ağır ceza içerdiği ve tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK."nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasına ilişkin paragrafının hükümden çıkartılarak yerine "Sanığın Kadıköy 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 26.02.2008 tarihli, 02.06.2009 tarihinde kesinleşen 2007/209 Esas - 2006/38 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 149/1. maddesi uyarınca tayin edilen 8 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına," cümlelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, tekerrüre esas alınan ceza miktarı yönünden infazda CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 03.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.