MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Müştekinin, sanığın eşinin kardeşi olduğu ve ayrı evlerde yaşadıkları, 5237 sayılı TCK"nın 167/2. maddesi gereğince müşteki ile sanık arasındaki “ikinci dereceden kayın hısımlığı” ilişkisinin varlığı nedeniyle cezada indirim yapılabilmesi için tarafların aynı konutta birlikte yaşamalarının gerektiği, ancak müştekinin kolluk tarafından alınan 13.01.2010 tarihli ifadesi sırasında olay günü ablasının evine “misafirliğe gittiğini” beyan ettiği, sanık beyanlarının da bu yönde olduğu, tarafların ayrı evlerde ikamet ettikleri ve bu nedenle sanık hakkında TCK"nın 167/2. maddesinde düzenlenen şahsi indirim sebebi uygulanamayacağı anlaşıldığından, tebliğnamede bu yönde bozma talep eden (3) nolu düşüceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın olay günü evine misafirliğe gelen kayınbiraderine ait cüzdanı almak isterken eşi ...tarafından görüldüğü ve engellendiği, tarafların birlikte yatak odasına geçtikleri ve konuşmaya başladıkları, sanığın eşinden müştekinin cüzdanında bulunan paraları istediği, eşinin kabul etmemesi üzerine evden çıktığı, aynı anda tanık ..."un da cüzdanı alıp diğer odaya geçtiği ve müştekiye ait aracın kontak anahtarının da yerinde olmadığını gördüğü, ardından aracın alarm sesini duyduğu, aracın sanık tarafından götürüldüğünü bu şekilde anladığı olayda, tanık ..."un anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın müştekiye ait cüzdan ile kontak anahtarını aynı anda aldığı, tanığın görmesi üzerine cüzdanı bıraktığı ancak kontak anahtarını vermeyerek aracı çalıştırıp götürdüğü, cüzdan ile kontak anahtarının ayrı zamanlarda alındığını gösterir delil bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin bir bütün olarak TCK"nın 142/2-d maddesine uyduğu gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın kolluk tarafından alınan 23.01.2010 tarihli ifadesi sırasında aracı aldıktan sonra ... ilçesine gittiğini, ayağının ağrıması nedeniyle aracı kullanamadığından köprülü otoparka park ettiğini, müştekiyi arayarak aracın yerini söylediğini, anahtar ve ruhsatı otopark bekçisine bıraktığını beyan etmesi, kolluk tarafından tanzim edilen 14.01.2010 tarihli tutanak ile otopark görevlisinin söz konusu aracı park eden şahsın ruhsat ve anahtarı da kendisine bıraktığını, kısa süre sonra kaynının gelip alacağını söylediğini beyan ettiğinin tespit edilmesi karşısında, sanık beyanlarının gerçeği yansıtıp yansıtmadığının araştırılması, bu bağlamda müştekinin ve gerekiyorsa otopark bekçisinin dinlenmesi ve sonucuna göre sanık hakkında TCK"nun 168. maddesinde düzenlenmiş olan etkin pişmanlık hükümlerini uygulanıp uygulanmayacağının tartışılıp değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması
4-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.