Davacı ...Ş. ile davalı ... aralarındaki alacak davasına dair Ordu 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11/07/2016 tarihli ve 2015/384 E. 2016/850 K. sayılı hükmün bozulması hakkında Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesince verilen 05/12/2019 tarihli ve 2016/25544 E. 2019/12196 K. sayılı ilama karşı taraflarca kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile 06/02/2012 tarihli Sağlık Hizmeti Satın Alma Sözleşmesinin imzalandığını, bu sözleşme gereğince Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından sağlık yardımları karşılanan kişilere sağlık hizmeti sunulduğunu, sözleşmeye göre davalı kuruma bağlı hastalara sunulan hizmet bedellerinin faturalandırılmasının, ödeme şekil ve şartlarının sağlık uygulama tebliği, SGK fatura inceleme usul ve esasları ile sair mevzuata göre belirleneceğinin belirtildiğini, örnekleme ile incelenen dosyalardan ortaya çıkan hata oranının tüm branş için geçerli kabul edilerek incelenmeyen kısım için de aynı oranda hata veya usulsüzlük olduğu kabul edilerek kesinti yapıldığını, 2012 yılı içinde yapılan inceleme sonucunda genel cerrahi branşında bir takım hastalara sunulan sağlık hizmetleri nedeniyle düzenlenen faturaların davalı kurum ile yapılan sözleşmeye ve Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğine uygun olduğu halde şirketin davalı kurum nezdindeki alacaklarından haksız ve usulsüz olarak 37.565,00 TL kesildiğini ileri sürerek; 37.565,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren hesaplanacak avans faizi ile birlikte davalı kurumdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 28.386,66 TL alacağın dava tarihi olan 27/11/2014 tarihinden itibaren hesaplanacak avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebinin reddine, karar verilmiş, hükmün davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesince verilen 05/12/2019 günlü ve 2016/25544 E- 2019/12196 K. sayılı ilam ile davaya konu uyuşmazlıkta kesintinin yersiz olduğunun tespitinde isabetsizlik olmamakla birlikte, kesintiye konu faturalarda örnekleme yönteminin uygulanmaması doğru olmayıp, örnekleme oranı uygulanarak hüküm tesis edilmesi gerektiği gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verilmiş, kararın düzeltilmesi taraf vekilleri tarafından talep edilmiştir.
1- Mahkeme kararındaki gerekçelere göre, HUMK"nın 440 ıncı maddesindeki yazılı hallerden hiç birisine uymayan davalı tarafın karar düzeltme isteminin reddi gerekir.

2-Davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarına gelince; mahkemece alınan bilirkişi raporunda 28.386,66 TL bedelli faturalara konu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı, hastalara uygulanan tedavilerin isabetli olduğu tespit edilmiş olup mahkeme de bu doğrultuda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Dosyanın incelenmesinden mahkemece verilen kararın yerinde olduğunun anlaşıldığı bu defaki incelemeden anlaşılmakla bozma ilamımızın kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının karar düzeltme isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının karar düzeltme isteminin kabulü ile Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesinin 05/12/2019 günlü ve 2016/25544 E- 2019/12196 K sayılı bozma kararının kaldırılmasına ve kararın yukarıda açıklanan gerekçe ile ONANMASINA, davacıdan fazla alınan 54,00 TL bakiye temyiz harcının iadesine, 14/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.