İstanbul Ceza Kararları - Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16519 Esas 2020/4411 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16519
Karar No: 2020/4411
Karar Tarihi: 03.03.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16519 Esas 2020/4411 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında \"kasten yaralama\" suçundan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesine rağmen bu durumun infaz aşamasında dikkate alınabileceğini belirtmiştir. Yapılan yargılamaya göre sanığın temyiz sebepleri reddedilerek hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Ancak aynı sanık hakkında başka bir \"kasten yaralama\" suçu için verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebi yerinde görülmüştür. Bu nedenle taraflara uzlaşma girişiminde bulunulması ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 86/2. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 253 ve 254. maddeleri, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/16519 E. , 2020/4411 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten Yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında müşteki Ebru"yu kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince mağdurun farklı olması durumunda uzlaşma yapılması gerektiği belirlendiğinden sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun mağdurunun farklı olması nedeniyle uzlaşmaya tabi olması karşısında, soruşturma ve kovuşturma aşamasında taraflara uzlaşmayı kabul edip etmediklerinin sorulmadığı anlaşılmakla, taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı CMK"nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine yargılamaya devam olunarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.