MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29.04.2015 tarih ve 2014/415-2015/426 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ... adlı otopark işletmesinin sahibi olduğunu, davalı yana otopark hizmeti verdiğini, davalının aracın iadesi için müvekkiline yapmış olduğu başvuru üzerine müvekkilinin muaccel olmuş otopark ücretinin talep ettiğini, bedelin ödenmemesi üzerine ... Asliye Hukukuk Mahkemesinin 2010/157 Esas sayılı dosyası üzerinden muarazanın meni davası açıldığını, müvekkili tarafından ise karşı dava olarak otopark ücretine ilişkin alacak davası ikame edildiğini, yargılama sonunda aracın teslim tarihi ile dava tarihi arasındaki döneme ilişkin otopark ücretinin davalı yandan tahsiline karar verildiğini, bu kararın Yargıtay tarafından da onanarak kesinleştiğini ve bu döneme ilişkin ücretin davalı tarafça ödendiğini, ancak davalının aracı halen teslim almadığını ve otopark ücretini de ödemediğini, ücretin tahsili için başlatılan icra takibine itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile davalının %20 "den az olmak üzere tazminata mahkum edilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafından sunulan ve müvekkilinden sadır olduğu belirtilen ""anlaşmalı otoparkımızda bekleyen araçlar"" isimli yazının sahte ve talep edilen otopark ücretinin fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kesinleşen mahkeme ilamı uyarınca, tespit olunan hukuki olgular sabit kabul edilmek suretiyle ek tazminata ilişkin talebin değerlendirildiği, aracın davalı tarafından takip tarihine kadar halen teslim alınmadığı, avacının takip tarihi itibariyle 17.216,30 TL alacaklı olduğu gerekçesi ile davanın bu miktar üzerinden kabulü ile, davalının bu bedele yönelik itirazının iptaline, likit olan bu alacağa yapılan haksız itiraz nedeniyle bu bedelin %20"si oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesine, aşan kısım açısından davacının kötü niyetli olduğu sabit olmadığından kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 968,02 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.