MAHKEMESİ : Kartal 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2007
NUMARASI : 2004/1318-2007/155
                                           
Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davacının temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı işverenin temyiz itirazlarına gelince;
Davacının Kartal 2. İş Mahkemesine 1996/410 E. sayılı dosya ile fazlaya ait haklarını saklı tutmak suretiyle 50.000.000.-TL manevi ve 900.000.000.TL maddi tazminat davası açtığı ve davanın takipsiz kalması nedeniyle HUMK’nun 409.maddesi uyarınca açılmamış sayılmasına karar verildiği ve kararın temyiz edilmeksizin 23.05.2002 tarihinde kesinleştiği uyuşmazlık konusu değildir.
Uyuşmazlık manevi tazminatın bölünüp bölünmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Gerçekten, hukuka aykırı bir eylem yüzünden çekilen elem ve üzüntüler, o tarihte duyulan ve duyulması gereken bir haldir. Başka bir anlatımla üzüntü ve acıyı zamana yaymak suretiyle, manevi tazminatın bölünmesi, bir kısmının dava konusu yapılması kalanın saklı tutulması olanağı yoktur. Niteliği itibariyle manevi tazminat bölünemez. Bir defada istenilmesi gerekir. Yargıtay H.G.K"nun 25.9.1996 gün ve 1996/21-397-637 karar ile 13.10.1999 gün ve 1999/21-684-818 sayılı kararıda bu doğrultudadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın ve özellikle manevi tazminatın bölünmezliği nazara alınmadan Kartal 2. İş Mahkemesinde 1996/410  esasına kayıtlı, dava dosyasında talep edilen manevi tazminat miktarını aşar biçimde yazılı şekilde hüküm kurulmasıda  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 21.01.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.