TALEP :
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.02.2015 tarih ve 2015/33663 sayılı yazısı ile;
Muhtelif suçlardan almış olduğu cezalarının, Asliye Ceza Mahkemesinin 27.08.2013 tarihli ve 2013/113 değişik iş sayılı içtima kararıyla, 2 yıl 11 ay hapis cezasına hükümlü ..."in cezasının infazı sırasında, firar eyleminden dolayı kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair, Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 07.08.2014 tarihli ve 2014/2032 sayılı kararına hükümlünün itirazı üzerine, söz konusu kararın iptaline ilişkin, 2. İnfaz Hâkimliğinin 19.09.2014 tarihli ve 2014/1243 esas, 2014/1399 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.10.2014 tarihli ve 2014/1603 değişik iş sayılı kararını kapsayan infaz dosyası incelendi.
Dosya kapsamına göre, 5275 sayılı Kanunun 44/3-1. maddesinde firar fiiline hücreye koyma disiplin cezasını öngören düzenleme ile aynı Kanunun 14/4. maddesinde yer alan "Açık ceza infaz kurumunda bulunan hükümlülerden kınamadan başka bir disiplin cezası alanlar.......kurum yönetim kurulunun kararı ile kapalı ceza infaz kurumlarına geri gönderilirler. Bu karar, infaz hâkiminin onayına sunulur." şeklindeki düzenleme ve yine Açık Ceza infaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 12/1-b maddesinde yer alan "Açık kurumlarda cezası infaz edilmekte olan hükümlülerden............b) firar edenlerin.......kurum yönetim kurulu kararı ile kapalı kurumlara iade edilir ve bu karar derhâl infaz hâkimliğinin onayına sunulur." şeklindeki düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde, bu hükümlerin infazı devam etmekte olan (infazı sırasında firar edilen) ilâm ya da ilamların yanı sıra sair ilamları da kapsadığı, firar eylemine konu ilam ile sınırlı tutulmaması gerektiği, sonraki tarihlerde infazına başlanılan veya başlanılacak olan diğer ilamların infazı için de açık infaz kurumuna ayrılmaya engel teşkil ettiği cihetle, merciince belirtilen sebeplere istinaden itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 22.01.2015 gün ve 94660652-105-59-11680-2014-1973/5258 sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak Ceza Dairesine tevdi edildiği, anılan Dairenin 07.05.2015 tarih ve 2015/2536- 2015/1286 sayılı kararı ile işin incelenmesinin Dairemize ait olduğu belirtilerek görevsizlik kararı verilip dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR:
Kanun yararına bozma isteminin 5275 sayılı Kanun uyarınca verilen disiplin cezasına ilişkin olması karşısında, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 21.05.2015 gün, 2015/Bşk-119 Esas 2015/430 karar sayılı kararı uyarınca, kanun yararına bozma istemini inceleme görevi Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli dairenin belirlenmesi için Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.