Davacı, davalı işveren nezdinde 1.9.1986 tarihinden çalıştığının  tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.     
Hükmün davalılardan kurum  vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi   tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, 1.9.1986 tarihindeki bir günlük çalışmanın tesbiti ile bu tarihin sigortalılık başlangıcı olarak kabulüne ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne karar vermiştir.
Bir kimsenin sigortalı sayılabilmesi için sigortalı işe giriş bildirgesinin varlığı yeterli değildir. Aynı zamanda o kimsenin 506 sayılı Yasa"nın 2. maddesinin belirlediği biçimde eylemli olarak çalışmasıda koşuldur. Bu yön özellikle Sosyal Sigortalar Kanunu"nun 6. maddesinde ve Yargıtay Hukuk Genel Kurul"nun 1999/-21-549-555, 2005/21-371-426 ve 2007/21-306-320 sayılı Kararlarında açıkça vurulanmıştır. Bu bakımdan davacının işyerinde eylemli olarak çalışıp çalışmadığının yöntemince araştırılması gerektiği ortadadır.
Dosya içeriğinden davacının S.-ç. Sosyal Sigortalar Konut Yapı Kooperatifi isimli işyerinden işe giriş bildirgesinin verildiği, bildirgesinin işçi tarafından aynı gün imzalandığı ve kuruma 17.12.1986 tarihinde intikal ettiği, kurumun yazısında işverenin 1986/1-2-3 dört aylık dönem bordrolarının verilmediğinin bildirildiği, davacının kurumdaki diğer  şahsi dosyalarının getirtilip inclenmediği, mahkemenin yetersiz tanık beyanları, eksik araştırma ve işe giriş bildirgesindeki fotoğrafın davacıya ait olduğunu belirlemekten öteye gitmeyen, fiilen çalışmaya karine teşkil etmeyen mahkemece yapılan fotoğraf incelenmesi itibariyle sonuca gittiği görülmüştür.
Bu tür davalar yalnızca bir günlük çalışmanın tesbitinden ibaret olarak görülmemeli, bir günlük çalışmanın kabulü ile belirlenecek sigortalılık başlangıcının sigortalıya sağlayacağı sigortalılık süresi  ile birlikte kazandıracağı haklar dikkate alınmalı ve giriş bildirgesiyle beraber eylemli çalışmanın bulunup bulunmadığı öncellikle belirlenmeli, buna göre davacının çalıştığı işyerinin 506 sayılı Yasa kapsamında  olup olmadığı araştırılmalı, işyeri dönem bordrosu vermediğinden komşu işyerlerinden kayıtlara geçmiş kimselerin yada zabıta yoluyla yaptırılacak araştırma ile komşu işyerleri çalışanları olduğu belirlenen şahısların beyanlarına başvurulmalı, dinlenen ve birlikte çalıştıklarını beyan eden tanıkların kurumdaki dosyaların getirtilerek incelenmeli, davacının diğer şahsi dosyaları getirtilmeli, deliller olabildiğince toplanarak sonucuna göre  karar verilmelidir.
Mahkemece bu olgular ve özellikle Dairemizin ve Yargıtay"ın bu konudaki değişmeyen kararları göz ardı edilerek yetersiz araştırma sonucu kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları  kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.1.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi