Davacı 1.11.1982-22.3.1985 tarihleri arasında  Bağ-Kur  sigortalısı olduğunun tesbitini istemiştir.
Mahkemece  davacının prim ödemesinde bulunduğu 1984 yılı Şubat, Mayıs, Ağustos,  Ekim, Kasım ve Aralık ile 1985 yılı Ocak ve Mart aylarında 1479 sayılı Yasa"ya tabi isteğe bağlı  sigortalı  olduğunun tesbitine   karar vermiştir.
Davacının 19.12.1983 tarihinde  kurum kayıtlarına intikal eden  giriş bildirgesi ile 20.4.1982  tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve  tescilinin yapıldığı vergi kaydının 1.4.1980-1.11.1982 ve 1.3.1988 13.11.1992 tarihleri arasında  oda kaydının 15.3.1980- 1.9.1995  tarihleri esnaf sicil kaydınında 24.4.1985- 31.8.1995 tarihleri arasında olduğu,  kurumun davacıyı 20.4.1982-1.11.1982 ve 22.3.1985-15.9.1995 tarihleri arasında zorunlu  sigortalı, 15.9.1995  tarihinden itibarende  isteğe bağlı  Bağ-Kur sigortalısı  olarak kabul ettiği, davacının Bağ-Kur primlerini 1984 yılından itibaren ödediği gürülmüştür.
20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasanın  6. maddesi ile değişik 1479 sayılı Yasanın  24.maddesi uyarınca zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olmak, gelir  vergisinden muaf olanlarda meslek kuruluşuna kayıtlı olması gerekmektedir. 20.4.1982-22.3.1985 tarihleri arasında yürürlükte bulunan bu hükme göre davacının tescili 19.12.1983 tarihindeki başvuru itibariyle vergi kaydı dikkate alınarak  20.4.1982 tarihi itibariyle  yapılmasında ve vergi  kaydı esas alınarak kaydın bulunmadığı dönem olan 1.11.1982-22.3.1985 tarihleri arasında kurumca Bağ-Kur sigortalısı olarak kabul  edilmemesinde  yasaya aykırı  bir yön bulunmamaktadır. Ancak davacının 20.2.1984 tarihinden itibaren prim ödemeye başladığı ve  kimi aylarda da yüksek miktarda prim  ödemelerinin bulunduğu  ve Bağ-kur  yazıları ile hesap ekstreleri dikkate  alındığındada 2003 yılına kadar davacının 20.4.1982 tarihinden itibaren  kesintisinin sigortalı sayıldığı anlaşılmaktadır.  Bu durumda uyuşmazlık konusu olan 1.11.1982- 22.3.1985 dönemine ait primler ödenmiş ve kurumca da bu primler kabul edilerek uzun süre  kullanılmış ise davalı kurumun  kendi  hatalı işlemi ile yıllarca  kesintisinin sigortalı sayan  kurumun davacıya sigortalı olduğu  inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın  farkına vararak sigortalılık  süresini indirmesi iyi niyetten uzaktır.  Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1997/10-578-758 sayılı kararında da belirtildiği üzere Sosyal Güvenlik  Hukuku  ilkeleri ve Medeni  Kanunda yer alan iyi niyet kurallarının uygulanmasının  zorunlu bir  sonucu olarak primlerin alındığı  dönemde davacının zorunlu sigortalı olarak kabul edilmesi  gerekmektedir.
Yapılacak iş  20.2.1984-31.12.1985 tarihleri arasındaki tüm ödemeler nazara alınarak yapılan bu ödemelerin  uyuşmazlık konusu olan  1.11.1982-22.3.1985 tarihleri arasındaki süreyi de kapsayıp kapsamadığının araştırmak,  kurumdan bu konuda bilgi almak gerekirse bilirkişiden ödemelerle ilgili görüş almak ve sonucuna göre yukarıda açıklamalarıda  nazara  alınarak karar vermekten ibarettir.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek yetersiz  bilirkişinin görüşleri  doğrultusunda yazılı şekilde hüküm kurulması   usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde  davacıya iadesine, 28.1.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.