Kasten öldürmeye teşebbüs - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/2547 Esas 2014/4932 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2014/2547 E.  ,  2014/4932 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLARI : Kasten öldürmeye teşebbüs, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35/2, 53 maddeleri gereğince 15 yıl hapis cezası,
TCK.nun 204/1, 53 maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Dosya kapsamına göre, evli olan sanıkla dul olan mağdurenin bir buçuk yıldır gönül ilişkisi yaşadığı, bu süreç içinde mağdurenin sanığa maddi yardımda bulunduğu, sanığın ise mağdure ile yaşadığı cinsel ilişkiyi kameraya çekip, bu durumu mağdurenin kendisinden ayrılması ihtimaline karşı baskı unsuru olarak kullandığı, bir süre sonra, olaydan yaklaşık on beş gün önce sanığın şiddetle karşı çıkması ve yaşanan tartışmalara rağmen, mağdurenin isteği üzerine taraflar arasındaki ilişkinin sona erdiği, olay günü mağdurenin KPSS sınavına girmek için sabah saat: 07.00 sıralarında evinden çıktığı sırada, mağdurenin sınava gireceğini önceden bilen ve kendisini beklemekte olan sanığın, aralarında herhangi bir konuşma geçmeden, yanında taşıdığı bıçakla, vücudunun çeşitli bölgelerine, tam olarak tespit edilememekle birlikte kırk ila elli beş kez vurduğu mağdureyi, yaralayarak öldürmeye teşebbüs ettiği, eyleminden bir ay sonra da üzerindeki sahte nüfus cüzdanı ile yakalandığı olayda,
a) Suçun tasarlanarak işlendiğinin kabulü için; sanığın eylemini gerçekleştirmeye olay tarihinden önce karar vermesi, kararında sebat ve ısrar göstermesi, karar ile icra arasında makul bir süre geçmesinin gerektiği, oysa somut olayda, sanığın öldürme kararı vermesi ile eylem arasında, sanığın kararını soğukkanlı bir şekilde tekrar gözden geçirmesi için yeterli sürenin geçtiğini gösterir her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı kanıtların bulunmadığı, sanığın içinde bulunduğu tehevvür hali devam etmekte iken eylemini gerçekleştirdiğinin kabulü gerektiği ve böylece tasarlamanın unsurlarının oluşmadığı;
b) Pek çok öldürücü nitelikte yara ika edilmesinin tek başına suçun canavarca hisle ya da eziyet çektirerek işlendiğini kabule yeterli bulunmadığı, canavarca hisle öldürme, sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürme olup, eziyet çektirerek öldürme ise ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olup sanığın öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastının da bulunması gerektiği, somut olayda ise ölüm neticesini olmak için mağdura çok sayıda bıçak darbesi vuran sanığın, canavarca hisle ya da eziyet çektirerek öldürme amacıyla hareket ettiğini kabule yeterli her türlü kuşkudan uzak yeterli kesin kanıt bulunmadığı,
Anlaşılmakla, mahkemenin sanığın fiilini "öldürmeye teşebbüs" olarak nitelendirmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamenin, sanığın "tasarlayarak ve eziyet çektirerek öldürmeye teşebbüs" suçundan cezalandırılmasına ilişkin bozma öneren düşüncesi benimsenmemiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nın "öldürmeye teşebbüs" ve "resmi belgede sahtecilik" suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede, ceza ehliyetine, suç vasfına, haksız tahrikin varlığına; katılan vekilinin suçun niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, kısmen re"sen de temyize tabi hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 04/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.
04/11/2014 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ..."in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."ın yüzüne karşı 06/11/2014 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.