MAHKEMESİ : Ankara 26. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01.08.2013
NUMARASI : 2013/494

Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasında davacı vekilinin ihtiyati haciz talebinin kabulüne, ihtiyati tedbir talebinin reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde ihtiyati hazce itiraz eden-davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı D.. A.. vekili, davalı Belediye"nin, müvekkili bankanın vermiş olduğu kredinin kefili bulunduğunu, asıl borçlunun krediyi ödememesi üzerine kredi hesaplarının kat edildiği, diğer davalı E.. A.. ile davalı Belediye arasında arsa payı karşılığı ticaret merkezi yapılması konusunda sözleşme yapıldığını, yüklenici şirketin, alacaklılardan mal kaçırmak amacıyla sözleşme gereği kendisine düşen yerlerin tapularını almaktan kaçındığını ileri sürerek, şirkete isabet eden fakat davalı Belediye adına kayıtlı olan bağımsız bölümlerin tapularının iptali ile şirket adına kayıt ve tescilini talep ve dava etmiş; bağımsız bölümler üzerinde ihtiyati haciz uygulanmasını talep etmiştir.
Mahkemece, 01.08.2013 tarihli tensip zaptı ile talebin kabulü ile 1.026.000,00 TL alacak miktarı üzerinden dava dilekçesinde sayılan taşınmazların ihtiyaten haczine karar verilmiştir.
İhtiyati haciz kararına davalı Belediye vekili 25.09.2013 tarihli dilekçesi ile itiraz etmiş olup; itiraz üzerine bir karar verilmeksizin dosya Yargıtay"a gönderilmiştir.
İİK"nın 265/1. maddesi "Borçlu kendisi dinlenmeden verilen ihtiyati haczin dayandığı sebeplere, mahkemenin yetkisine ve teminata karşı; huzuriyle yapılan hacizlerde haczin tatbiki, aksi halde haciz tutanağının kendisine tebliği tarihinden itibaren yedi gün içinde mahkemeye müracaatla itiraz edebilir." hükmünü içermektedir. Aynı maddenin son fıkrasında ise itiraz üzerine verilen karara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği öngörülmüştür.
Somut olayda, aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen davalı M.. B.. tarafından ihtiyati haciz kararına karşı itiraz dilekçesi verildiği gibi aynı tarihte temyiz yoluna da başvurulmuştur.
İİK "nın 258/son ve 265/son maddeleri uyarınca, ihtiyati haciz talebinin reddi üzerine verilen kararlar ile ihtiyati hacze itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolu açık olup, ihtiyati haciz talebinin kabulü kararı aleyhine İİK"nın 265/1. maddesi uyarınca sadece itiraz yolu açıktır. Mahkemece, itiraz üzerine aynı Kanun"un 265/4. maddesi uyarınca inceleme yapılarak karar verilmelidir. Bu nedenle mahkemece, temyiz isteminin, ihtiyati haciz talebinin kabulü kararının temyizi kabil olmadığı gerekçesiyle, HUMK"nın 432/4. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekirken, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay"a gönderilmesi doğru olmamış, temyiz isteminin reddi kararı 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da verilebileceğinden, ihtiyati hacze itiraz eden davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, ihtiyati hacze itiraz eden davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK"nın 432/4. maddesi uyarınca REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 06.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.