Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık davacı V.F.Kir.Anonim şirketinin İİK"nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açtığı istihkak davasına ilişkindir.
Yapılan yargılama sonucunda davacı şirketin davasının kabulü karar verilmiş ise de varılan sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Davacı V.F.Kir. A.Ş. davaya konu hacizli ekmek fırınının 12.01.2004 tarihli Finansal Kiralama sözleşmesi ile borçlu Y.E. kiraladığını belirterek mülkiyetin kendilerine ait olduğunu iddia etmişlerdir. Gerçekten de ibraz edilen sözleşme Finansal Kiralama Sözleşmesinin 8. maddesinde belirtildiği şekilde noterlikçe düzenleme şeklinde yapılmış geçerli bir sözleşmedir.Ancak münhasıran sözleşmesinin geçerli olarak usule uygun düzenlenmiş olması sözleşme konusu malların kiralayanın mülkiyeti hakkını ispatlamaya yeterli olduğu anlamına gelmemektedir.
Davacı 3. kişi ve borçlular arasında düzenlenen bu sözleşmede sözleşme konusu malların neler olduğu konusunda ispat aracı olarak sadece proforma fatura ibraz edilmektedir. Bu faturada kiralamaya konu malları sadece niteliği belirtilmiş ayırt edici özellikleri marka, model veya örneğin seri numaraları yazılmamıştır. Taraflar arasında mülkiyet naklini gösterir bir fatura özelliği dahi taşımayan sadece ön akit niteliğindeki praforına fatura ile malların özelliği de belirtilmediği halde hacizli malların fatura ile davacı kiralayan şirkete ait olduğunun kabulü mümkün değildir. Davacı şirket dava konusu hacizli malların Finansal Kiralama Sözleşmesine konu olan mallar olduğunu ispatlayamamıştır.
Bu nedenlerle davacı 3. kişi V.F. Kir.A.Ş., davaya konu hacizli malların Finansal Kiralama sözleşmesi kapsamında olduğu ve bu suretle mülkiyetin kendisine ait olduğunu kesin ve güçlü delillerle kanıtlanmadığından davasının reddi gerekmektedir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya (Alacaklıya) iadesine,  29.01.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.