Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (3.Kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi   tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 
1-Davacı alacaklı İİK’nun 99.maddesi uyarınca  üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddi ile borçlu ve üçüncü kişi arasındaki tasarrufun iptalini istemiştir.
Mahkemece istem gibi davanın kabulüne karar verilmiş ise de ,varılan sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır..
İİK’nun 97/17 maddesinde ,istihkak davasına karşı haciz yaptıran alacaklının İİK’nun 11.Bab hükümlerine dayanarak geçici ve kesin aciz belgesi olmadan ,karşılık iptal davası açılabileceği belirtilmiştir.
Somut olayda,davacı alacaklı tarafından açılan tasarrufun iptali davası ,karşılık dava niteliğinde olmayıp ,doğrudan açılmış dava özelliğindedir.Bu şekilde açılan iptal davalarının İcra Mahkemesinde görülemeyeceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 24.02.1954 gün E.2 K.7 sayılı kararı gereğidir.
Bu durumda,İptal davasının istihkak davasından ayrılıp  ayrı bir esasa kaydedilerek, daha sonra iptal davası dilekçesinin görev yönünden reddi ile dosyanın başvuru halinde .değere göre  Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekirken alacaklı tarafından istihkak iddiasının reddi ile birlikte açılan tasarrufun iptali  davasının yazılı şekilde kabulü usul ve yasaya aykırıdır.
2. Üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddi  davasında ise , davacı alacaklı tarafından tasarruf iptal davası yönünden  verilen görevsizlik kararının kesinleşmesi tarihinden  itibaren on gün  içinde görevli  asliye hukuk  mahkemesinde  davanın görülmesi için görevli veya görevsiz mahkemeye  başvurarak  gerekli giderleri yatırdığı   takdirde, (HUMK md. 193/3) bu dava görülmekte olan istihkak  davasının sonucunu etkileyeceğinden  tasarrufun iptali davası bekletici sorun yapılmalı  ve oluşacak   sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde, karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde davalı üçüncü kişinin  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli bozma nedenine göre  sair hususlar incelenmeksizin  karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına  temyiz harcının istek halinde davalıya (3.Kişiye) iadesine, 29.1.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.