MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin sanık aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No:25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No:29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin "Adil yargılanma hakkı" başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 193. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Oluşa ve dosya içeriğine göre, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
3) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince belirlenen "3 yıl 9 ay" hapis cezası üzerinden, TCK"nin 87/1-d. maddesi gereğince bir kat artırım yapıldığında "6 yıl 18 ay" hapis cezası yerine "4 yıl 19 ay 15 gün" olarak belirlenmesi ve yine bu ceza miktarı üzerinden TCK"nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın "5 yıl 15 ay" hapis cezası yerine "4 yıl 19 ay 15 gün" olarak hatalı hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini,
4)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Cumayeri Asliye Ceza Mahkemesinin 31.01.2012 tarih ve 2009/90 Esas - 2012/5 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 116/4. maddesi gereğince konut dokunulmazlığını ihlal suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre, sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas sabıkası olduğu da gözetilerek, TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümleri bakımından hangi ilamın tekerrüre esas alınacağının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 04.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.