Davacı, davalı işveren nezdinde 17.2.1995- 30.08.2004 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalıya ait işyerinde  1.10.1995-31.3.2004  tarihleri arasında sürekli  çalıştığının tesbiti ile bir kısım işçilik  hakları  alacaklarının tahsilini istemiştir.
Mahkemece istem  yazılı şekilde hüküm altına alınmış ise de bu sonuç eksik incelemeye dayalı olduğundan usul ve yasaya uygun değildir.
Gerçekten  bu tür tesbite yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle  yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın  giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.  Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79. maddesi olan bu tür davalarda özellikle davacı- işçinin  çalışmasına ilişkin  belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır.  bu koşul oluşmuşssa işyerinin o dönemde gerçekten var olup olmadığı Kanun  kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma iddiasının gerçeğe uygunluğu özel bir  duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu  her türlü delille ispatlanabilirse  de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve  bitiş tarihleri hususlarında  tanık sözleri değerlendirilmeli  ve  dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde çalışan işyerinde  kayıtlı bordro tanıkları  yada komşu ve yakın işyerlerinde  çalışan kayıtlı tanıklar olması sağlanarak çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak  şekilde belirlenmelidir.  Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/ 21-634-572, 3.11.2004 gün 2004/21-480 -579 ve 2004/21-479-578 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarındada vurgulanmıştır.
Somut  olayda ise yukarıda açıklanan tüm  hususlarda inceleme yapılmadığı tesbit kararı verilen dönemlere  ilişkin  dinlenen davacı tanıklarının kayıtlı işyeri veya komşu işyeri bordro tanıkları  olmadıkları ortadadır.
Mahkemece  yapılacak iş davalıya ait işyerinden 1.10.1995-31.1.2000 tarihleri arasında  Kuruma verilen dönem bordrolarında varsa  kayıtlı işyeri  tanıkları bulunmadığı takdirde,  gerektiğinde zabıta marifeti ile davalı işyerinin dava konusu edilen dönemlere ait komşu işyerleri tesbit edilerek bu komşu yada yakın işyerlerinde  aynı  dönemlerde çalışan kayıtlı bordro tanıklarının yöntemince dinlenerek oluşacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
Söz konusu fiili ve  hukuki gerekçeler ve özellikle 506 sayılı Yasa"nın 79 maddesi hükümleri dikkate alınmadan  eksik inceleme ve araştırmayla yazıla şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenlerine göre diğer   hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalılardan işverene iadesine,  11.2.2008    gününde oybirliğiyle karar verildi.