Muğla Ceza Kararları - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3217 Esas 2021/1354 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3217
Karar No: 2021/1354
Karar Tarihi: 02.02.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3217 Esas 2021/1354 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Başvurunun niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihi göz önüne alındıktan sonra, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edildi. İlgili kararın incelenmesi sonucu, Mahkeme tarafından reddedilen ve yerinde görülmeyen bir temyiz itirazı bulunuyor. Ancak, katılan İdaresi vekilinin diğer temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm BOZULDU. Bu kararın sebebi ise, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün 7242 sayılı kanunun 61. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen hükümler doğrultusunda tekrar değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Yazının sonunda, yasal koşulların belirlenmesi için 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasının gözetilmesi gerektiği ve temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrasının uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2018/3217 E. , 2021/1354 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi adına Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 02.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.