Davacı, davalı işveren nezdinde 2.10.2000-30.4.2005 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalıya ait işyerinde 2.10.2000-30.4.2005 tarihleri arasında çalıştığından Kuruma eksik bildirilen 668 gün hizmetinin tespiti ile yazılı işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsili istenmiştir.
Mahkemece, hizmet tespiti talebinin kabulü ile, davacının davalıya ait işyerinde 2000 yılı ile 30.4.2005 tarihleri  arası 745 gün daha sigortalı çalıştığının tespitine ve 769.33-YTL ihtar, 6.614.39-YTL fazla mesai, 2.223.22-YTL kıdem ve 140.18-YTL izin alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmiş ise de, varılan bu sonuç aşağıda açıklanan nedenler gereği yerinde değildir.
1-Davacının, davalıya ait kargo şirketinde Ekim-2000 yılından başlamak üzere 30.4.2005 tarihine kadar çalıştığının kabulü yerinde ise de davacı bu süreler içinde  668 gün daha eksik hizmetinin olduğu belirterek talepte bulunduğu halde, mahkemenin HUMK’un 74. maddesinde düzelenen  talepte bağlılık ilkesine aykırı şekilde, davacının 745 gün daha hizmetinin olduğu karar vermesi, usule ve yasaya aykırıdır.
2-Davacının, davalıya ait işyerinde belirtilen tarihler arasında fazla mesai yaparak çalıştığının kabulü ile fazla mesai alacağına hükmedilmesi doğru ise de bir kişinin sürekli olarak her gün 3 saat fazla mesai yapması ve bu çalışma temposuna yıllarca sürdürmesi hayatın olağan akışına  uygun olmadığından fazla mesai ücretinden hakkaniyet indirimi yapılmadan fazla miktarda fazla mesai alacağına hükmedilmesi dahi oluşa ve yerleşmiş Yargıtay uygulamalarına aykırı olduğundan doğru görülmemiştir.
Yapılacak iş; davacının çalışma tespitine ilişkin talebi gereğince eksik 668 gün hizmeti dikkate alınarak, yeniden bilirkişi hesap raporu düzenlenmesine, davacının günde 3 saat fazla mesai yaptığına ilişkin talebi gereğince de hesaplanan mesai alacağından uygun bir  oranda hakkaniyet indirimi yapılarak varılacak sonuç gereği bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olduğundan bozmayı gerektirmektedir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halide davalı işverene iadesine, 25.2.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.