Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının meslek hastalığı sonucu oluşan % 19,20 oranında sürekli iş göremezlik nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 15.05.2005 gün ve 38/2972 sayılı kararına dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli iş göremezlik oranını belirleyen adı geçen kurul kararına itiraz edildiğine göre, davacının sürekli iş göremezlik oranını % 0,00 olarak belirleyen Sosyal Sigortalar Kurumu Z.U.M.Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin 15.02.2007 gün ve 328 sayılı raporu ile % 19,20 olarak belirleyen Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu kararı arasında oluşan çelişkinin Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak giderilmesi gerekirken, yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu kararı ile yetinilerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde,  tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre sair temyiz itirazlarının ileride incelenmesine, 26.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.