Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 86/2, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın; kusurunun bulunmadığına, bilirkişi raporunun dikkate alınmadığına ve para cezası miktarının yüksek olduğuna, katılan vekilinin, katılanın kusurunun bulunmadığına, sanığın süratli olduğuna, sanığın beyanlarının çelişkili olduğuna ve eksik incelemeye dayalı bilirkişi raporunun hükme esas alınmaması gerektiğine ilişkin, temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına uygun şekilde, sanığın taksirle yaralamaya neden olduğunun kabul edilmesine rağmen TCK’nın 89/1. maddesi yerine 86/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden, düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hükmün 1. fıkrasından ‘’TCK’nın 86/2 maddesi’’ ibaresi çıkartılarak yerine ‘’TCK’nın 89/1 maddesi’’ ibaresi yazılarak, sair hususları usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.