Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde Aralık 1973-Aralık 2000 tarihleri arasında askerlik süresi haricinde çalıştığının tesbitiyle, işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozma üzerine ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ile davalılardan SSK. Başkanlığı ve İ.D.vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı SSK. Başkanlığı ile davalı İ.D."ın  davacının 08.04.1992-30.11.2000 tarihleri arasındaki çalışmasının tesbitine ilişkin mahkemece verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davalılara ait işyerinde Aralık 1973-Aralık 2000 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak geçen Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen sigortalı hizmetlerinin tesbiti ile işçilik alacakları istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının işveren M.D.aleyhine açmış olduğu hizmet tesbiti davasının hak düşürücü süre yönünden reddine, diğer davalı yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmişse de, verilen bu karar usul ve yasaya uygun değildir.
Gerçekten, bu yönü ile davanın yasal dayanağı belirgin olarak 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesidir. Anılan maddede yönetmelikle tespit edilen belgeler işveren tarafından verilmeyen sigortalılar çalıştıkları hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak beş yıl içerisinde dava açacakları hükmü öngörülmüştür. Madde de belirtildiği üzere yönetmelikle tespit edilen belgelerin (işe giriş bildirgesi) verilmesi durumunda beş yıllık hak düşürücü süreden bahsedilemeyeceği açık-seçiktir. Somut olayda, davacı ile ilgili olarak davalılardan M.D.’a ait işyerinden 01.12.1986 tarihinde işe giriş bildirgesinin verildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, 01.12.1986 tarihinden sonraki dönem yönünden beş yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğinden söz edilemeyeceği ortadadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden İ.D."a yükletilmesine, 28.02.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.