Davacı murisinin, davalılardan işverene ait işyerinde 15.09.1990-31.01.1993 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığının tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. Davacı, murisi S.M.’nın davalıya ait işyerlerinde 15.09.1990-31.01.1993tarihleri  arasında  hizmet akdine dayalı olarak sürekli çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece, istek tanık sözlerine dayanılarak reddedilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde, bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında; resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması, salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması, inandırıcı olmaları koşuluyla, Kuruma bildirilen dönem bordroları, tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken işverenler tarafından Kuruma bildirilen komşu işyerleri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Somut olayda davacının murisinin, işyerindeki çalışmaları 15.09.1990 tarihli işe giriş bildirgesi; aylık ve üç aylık bordrolara dayanılarak Kuruma 15.09.1990-31.01.1993 tarihleri arasında kısmi olarak bildirilmiş ve bildirime uygun olarak da primleri ödenmiştir. Davalı iş yerine ait 1989 yılı 1 ve 3 dönem, 1991 yılı 1,2,3 dönem,  1992 yılı 1, 2, 3. dönem ve1993/1 dönem  ile ilgili dört aylık sigorta primleri bordroları bulunmakta olup, dinlenen tanıklardan M.un  ismi mevcut bordrolardan 1991 yılı 3. dönem bordrosunda yer almakta diğer tanıkların ismi ise bordrolarda geçmemektedir. Ancak tanıklardan davalı şirket ortaklarından olan  V.Y. davacının 1990-1993 yılları arasındaki çalışmalarını doğrulamıştır. Ayrıca işyerinde 1991 ile 1993 yılları arasında davalının murisi S.M. dışında başka kimsenin çalışması kuruma bildirilmemiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgeler ile tanık anlatımlarının birlikte değerlendirildiğinde davacının murisi S.M.’nın davalı şirkete ait işyerinde 15.09.1990-31.01.1993  tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece 15.09.1990-31.01.1993 tarihleri arasında geçen ve kuruma bilidirilmeyen çalışmalar için tespit kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 03.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.