Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik oranının %15 oluşu nedeniyle maddi ve manevi  tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sağlık Bakanlığı Z.A.H.’nin 13.6.2006  gün ve 11615  sayılı Sağlık Bakanlığı Dışı Kapı Eğitim ve Araştırma Hastanesi"nin 12.2.2007 gün ve 1051 sayılı raporlarına göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli iş göremezlik oranını belirleyen adı geçen hastane raporlarına itiraz edildiğine göre, iş kazasına dayalı olarak %15 olarak  belirleyen iş göremezlik oranının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda, önelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması zorunludur. Ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilir. . Yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı hastane raporu ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 6.3.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.