İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18089 Esas 2020/4519 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18089
Karar No: 2020/4519
Karar Tarihi: 04.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18089 Esas 2020/4519 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın konusu kasten yaralama suçuydu ve sanık mahkum edildi. Sanık diğer mağdurlar hakkındaki şikayetlerinden vazgeçti. Karar temyiz edildi ve Yargıtay tarafından incelendi. Sanığın diğer mağdurlara yönelik eylemlerine ilişkin mahkumiyet hükümleri onaylandı. Ancak, mağdur ...’a yönelik eylemlerine ilişkin mahkumiyet hükmü, takdiri indirimden kaynaklanan bir hata nedeniyle yanlış ceza verildiği için düzeltildi. Sanığın bu sebeple yaptığı temyiz başvurusu reddedildi. Ancak, mağdur ...’a yönelik suçlamaları nedeniyle mahkumiyet hükmü, TCK'nin 87/1 maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan verildiği için Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önce verdiği bir karara uygun olarak bozuldu. Bu nedenle, kararın bu kısmı 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi uyarınca isteme uygun olarak bozuldu. Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-e ve 35. maddeleri (sanığın diğer mağdurlara yönelik eylemleri nedeniyle uygulanan ceza maddeleri)
- TCK'nin 62/1. maddesi (takdiri indirimle ilgili madde)
- 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi (idari işlemlerde hukuka aykırılık nedeniyle)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (bozma kararı)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (karar değiştirme)
- 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi (yasa değişiklikleriyle ilgili madde)

3. Ceza Dairesi 2019/18089 E. , 2020/4519 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ...’in 08/03/2016 havale tarihli dilekçesi ile diğer sanıklar hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiğini beyan ettiği görülmekle, temyiz incelemesi sanık sıfatıyla kendi hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olarak yapılmıştır.
1) Sanık hakkında mağdurlar ..., ... ve mağdur ...’a yönelik eylemlerine ilişkin olarak kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında ...’ı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan uygulama yapılırken 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e ve 35. maddeleri uyarınca hükmolunan 3 ay hapis cezasına hükmedildiği halde; TCK’nin 62/1. maddesi uyarınca yapılan takdiri indirim neticesinde sehven 2 ay 15 gün adli para cezasına hükmedildiğinin belirtilmiş olması mahallinde düzeltilebilecek maddi hata kapsamında görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık hakkında mağdur ...’ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.