Dava davacının, 31.12.1979-11.2.1982 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi  Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir
Mahkemece davanın kabulü ile davacının 31.12.1979-11.2.1982 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi  Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmiştir.
01.04.1972 tarihinde yürürlüğe giren, 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesi ilk şekliyle, sigortalılığın oluşumu için, kendi ad ve hesabına bağımsız çalışma olgusunun gerçekleşmesi yanında, ayrıca, kanunla kurulu meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulunu da aramıştır. Bu kuruluşlara kayıt tarihi ise, sigortalılığın başlangıcı yönünden, yasal karine kabul edilmiştir. 04.05.1979 tarihinde yürürlüğe giren 2229 sayılı yasa, Bağ-Kur’lu olabilme yönünden, söz konusu 24. maddenin öngördüğü meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulunu kaldırmış, sadece yasanın temel ilkesi olan kendi ad ve hesabına çalışma koşulunun gerçekleşmesi durumunda, sigortalılığın oluşacağını yeterli görmüştür. Buna karşın, 20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa bağımsız çalışanların sigortalı olabilmeleri yönünden vergi yükümlülüğünü öngörmüş, vergiden muaf olanların da kanunla kurulu meslek kuruluşlarına kayıtlı olmaları durumunda yine sigortalı sayılacaklarını kabul etmiştir. Nihayet, 22.03.1985 yürürlük tarihli 3165 sayılı Yasa, sigortalılığa karine yönünden vergi kaydının, bu kaydın bulunmaması veya vergiden muaf olunması halinde, esnaf ve sanatkar sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kayıtlarının esas alınacağını belirlemiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının vergi kaydının 31.12.1979-31.12.1982, 11.12.1984-1.7.1986, 1.7.1986-31.12.1987, 15.7.1988 ve devamı,  şoförler ve otomobilciler odasındaki kaydının 2.11.1981 ve devamı, sicil kaydının 20.12.1984 ve devamı şeklinde olduğu, 26.12.1985 tarihinde kurum kayıtlarına intikal eden giriş bildirgesi  ile 20.4.1982 tarihinde Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve tescil edildiği, prim  ödemelerine ilişkin belgelerin dosyada bulunmadığı anlaşılmaktadır .
1479 sayılı Bağ-Kur Yasası"nda, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun 79/10. maddesinde öngörülen ve geçmiş çalışmaların sigortalı hizmet olarak sayılmasının tesbitine imkan veren hükümler doğrultusunda  herhangi bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Ayrıca davacının 1479  sayılı Yasa"nın ek geçici 13.maddesinin sağladığı olanaktan süresinde başvurmak suretiyle yararlanmadığı hal böyle olunca geçmiş hizmetlerin tesbitinin yasal olarak mümkün olmadığı halde mahkemece  davacının 31.12.1979-11.2.1982 tarihleri arasındaki isteminin reddi yerine yazılı şekilde  kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup  bozma nedenidir 
O halde davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 6.3.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.