Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık ..."un bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.06.2013 gün ve 2013/140 Esas, 2013/130 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mahkemece, sanığın o tarihlerde 14 yaşı içerisinde bulunan mağdureyi ayrı günlerde iki kez cinsel amaçla annesine ait eve götürdüğü oluşa uygun olarak kabul edildiği halde, cezasının TCK.nın 43. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeyerek noksan tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde annesine ait eve götürerek cinsel istismarda bulunduğu mağdureyi, ertesi gün aynı amaçla yine bu eve götürdüğü, ancak bir şahsın gelmesi nedeniyle cinsel istismarda bulunmadan gönderdiği, oluşa uygun olarak kabul edilen sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK.nın 43. maddesi ile artırılamayacağının gözetilmemesi,
1412 sayılı CMUK.nın 326/son maddesinin, TCK.nın 61. maddesindeki sıralamaya göre tüm artırım ve indirimler yapıldıktan sonra bulunan ceza miktarının, daha önce hükmolunup miktar itibarıyla kazanılmış hak teşkil eden cezadan daha fazla olması halinde uygulanacağı gözetilmeyerek, TCK.nın 62. maddesinden önce uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “sanığın cezasının TCK.nın 43. maddesi ile artırılması ve 1412 sayılı CMUK.nın 326. maddesi gereğince cezanın 15 yıl hapis olarak belirlenmesine ilişkin 4 numaralı bendin hükümden çıkarılması” suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.