Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen  kabulüne karar vermiştir.     
Hükmün davalı  vekili  tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi 
Dava, davacının  meslek hastalığı sonucu sürekli işgöremezlik  oranın % 26,2   oluşu nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sosyal Sigortalar Kurumu Z.U.M.Göğüs Hastalıkları Hastanesi"nin 31.08.2007 gün ve 1953 sayılı raporuna göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli iş göremezlik oranını belirleyen adı geçen hastane raporuna itiraz edildiğine göre, 2007  tarihinde % 26,2  olarak belirlenen iş göremezlik oranının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda,  öncelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması zorunludur. Ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilir. Yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı hastane raporları ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer  olmadığına temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine,  13.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.