MAHKEMESİ : Konya 2. İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle kıdem tazminatı talebi yönünden davanın kabulüne; ihbar tazminatı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, davacının 15/05/2002-12/08/2013 tarihleri arasında, davalı asıl işveren Selçuk Üniversitesi’ne ait işyerinde, alt işveren işçisi olarak çalıştığı kabul edilmiştir.
Dosya içeriğinde bulunan bir kısım tescil belgelerinde, davacının 01/01/2012-31/12/2012 tarihleri arasındaki çalışmasının davalı alt işveren ... Taah. A.Ş.’ye ait işyerinde; 01/01/2013-12/08/2013 tarihleri arasındaki çalışmasının ise davalı alt işveren Karahan ... İnş. Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti.’ye işyerinde geçtiği kayıtlıdır. Ancak, diğer kayıtlı çalışmalarının hangi işverenlere ait işyerinde geçtiğine ilişkin olarak, dosya kapsamında Sosyal Güvenlik Kurumu belgeleri yoktur. Anılan sebeple, hizmet döküm cetvelinde kayıtlı diğer işyerlerinin hangi işverenlere ait olduğu, Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan işyeri ayrıntılı tescil bilgilerinin celp edilmesi suretiyle belirlenmeli ve bu işverenlerin de alt işveren olup olmadığı değerlendirilmelidir. Ayrıca, deliller arasında, işyeri kayıtlarına da dayanılmış olmasına göre, tespit edilecek dava dışı tüm alt işverenlerden, işçi şahsi sicil dosyası ile özlük belgeleri istenilmelidir. Bu yönlerden bir işlem yapılmadan sonuca gidilmesi hatalıdır.
Davalı ... Taah. A.Ş.’nin son alt işveren olmadığı (son alt işverenin davalı Karahan ... İnş. Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti. olduğu) sabittir. Bu halde, davalı ... Taah. A.Ş.’nin sorumlu olduğu çalışma süresinin belirlenmesinde, bu şirkette geçen çalışma süresi ile birlikte bu şirketten önceki alt işverenler nezdinde işyeri devri hükümlerine göre kesintisiz devam eden çalışma süresinin dikkate alınması gereklidir. Mahkemece, davalı ... Taah. A.Ş.’nin, belirtilen doğrultuda tespit edilecek süre ve devir tarihindeki ücret miktarıyla sınırlı olmak üzere kıdem tazminatından sorumlu olduğunun gözardı edilerek, anılan şirketin kıdem tazminatı alacağının tamamından sorumlu olduğunun esas alınması kabule göre hatalıdır.
Davalı üniversite ile davalı şirketler arasında, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesi uyarınca asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunduğu sabittir. Keza, Mahkemece karar gerekçesinin bir kısım cümlesinde, bu yöne uygun şekilde açıklama yapılmıştır. Ancak gerekçenin ilgili paragrafında, bu açıklamaya aykırı olan “davacı ile davalı Selçuk Üniversitesi Rektörlüğü arasında doğrudan işçi işveren ilişkisi bulunduğu” şeklindeki çelişkili ilave cümleye yer verilmesi hatalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın sair yönleri incelenmeksizin bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.