Davacılar murisinin, 01.03.1988-30.02.2001 tarihleri arası sigortalılığının tespiti ile yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıların murisi M.E.’in davalı işveren nezdinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen 01.03.1998-30.02.2001 tarihleri arasındaki çalışmalarının ve davacıya 19.10.2005 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde, bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında; resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması, salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması, inandırıcı olmaları koşuluyla, Kuruma bildirilen dönem bordroları, tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken işverenler tarafından Kuruma bildirilen komşu işyerleri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Yapılan incelemede davalı işyerine komşu işyeri tanıklarının davacı murisi M. E.in babasına ait soba imalatı işyerinde 1998 yılı 2001 mart ayları arasında çalıştığını beyan ettikleri, vergi dairesince de soba imalat iş yerinin 01.11.1985 tarihinden beri faal olduğunu bildirdiği, ayrıca muris M.E.’in başka işyerinden 2001/3. dönemde 16 gün, 2002/1. dönemde 56 gün, 2004 yılında 168 gün, 2005 yılında 172 gün olmak üzere toplam 412 gün sigortalı çalışmalarının bulunduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece komşu işyeri tanık ifadeleri ve vergi dairesi cevabı nazara alınarak davacıların murislerinin davalıya ait işyerinde 01.03.1998-30.02.2001 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacıların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları  kabul edilmeli ve hüküm   bozulmalıdır.
SONUÇ:  Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.