MAHKEMESİ :Ağır ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşini kasten öldürmeye teşebbüs.
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 82/1-a-d, 35/2, 62, 53/1, 63/1, 54/1 maddeleri uyarınca; 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.


Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ün eşi olan mağdur ..."yı kasten öldürmeye teşebbüsünün sübutu kabul, takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin haksız tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, eşi olan mağdur ile yeniden bir araya gelmeye çalışan ve olay günü de aynı amaçla mağdurun yanına konuşmak için giden sanığın, sebatla ve koşulsuz olarak öldürme kararını ne zaman aldığı hususunda, her türlü kuşkudan uzak ve kesin kanıt bulunmadığı, bu haliyle tasarlamanın koşullarının oluşmadığı anlaşıldığı halde TCK.nun 82/1-a maddesinin uygulanması,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına ilişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de; bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak;
1- Hüküm fıkrasındaki “TCK"nun 82/1-a-d” ibaresinin "TCK’nun 82/1-d” olarak değiştirilmesine,
2- Hüküm fıkrasındaki yargılama giderine ilişkin paragrafın çıkartılarak yerine "Dosyada sanıktan tahsiline karar verilmesi gereken yargılama gider bulunmadığından, bu hususta karar verilmesine yer olmadığına" ibarelerinin eklenilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 27/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.