Davacı,  murisinin davalı işveren nezdinde 1.1.2004-31.12.2004 tarihleri arası çalıştığının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine   karar vermiştir.
Hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                                                           
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin tüm,davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacılar, murisleri İ. A.in davalı S.O. un emrinde çoban olarak hizmet akdine dayanarak 01.01.2004-31.12.2004 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığının  tesbitini talep etmişlerdir.  
Mahkemece, davanın reddine karar verilmişse de bu karar  usul ve yasaya uygun değildir.
Gerçekten, davanın yasal dayanağını oluşturan  506 sayılı  Sosyal Sigortalar Kanunu"nun 2. maddesine göre; bir kimsenin sigortalı sayılabilmesi için bir veya daha fazla işveren nezdinde eylemli biçimde hizmet akdine dayalı çalıştığının saptanması zorunludur. Hizmet akdinin unsurları ise belirli bir işverene “zaman” ve “bağımlılık” unsurlarına göre çalışma esasına göre belirlenmiştir. “Bağımlılık” tan amaç bir işverenin göstereceği işi,  emir ve talimatına göre yerine getirmek  ve onun  buyruğu altında bulunmaktır. Bu işin belli bir zaman kesiti içerisinde yerine getirilmesi ve yerine getirmek üzere hazır vaziyette  beklemek; hizmet akdinin zaman unsurunu oluşturur.  Ücretin varlığı ve biçimi hizmet akdinin zorunlu unsuru olarak kabul edilemez. Ancak, akdin kanıtlanması yönünden rol oynayabilir.
506 Sayılı Yasa"nın 3/1-A-b  maddesinde de; özel sektöre ait tarım ve orman işlerinde ücretle ve sürekli olarak çalışanların sigortalı olabilecekleri öngörülmüştür.
Tarım işi; Yargıtay uygulamasında kabul edildiği üzere;üretim,bakım ve yetiştirtirmeye yönelik faaliyetleri kapsar.
Somut olayda davacılar murisi İ.A.’in davalı S.O.un yanında, ücret karşılığı ve sürekli olduğu kabul edilmesi gereken bir yıllık sürede çobanlık yaparak ve kış aylarında da hayvanlarının bakım işlerini yaparak hizmet akdi ile çalıştığı, tanık beyanlarından anlaşılmaktadır. Davacılar murisinin belli bir işi işverenin emir ve  talimatı doğrultusunda yerine getirmesi ve bunu bir çalışma günü içerisinde  yerine getirmek üzere hazır olması karşısında; davacının çalışma olgusu ve buna bağlı hizmet akdinin  ortaya çıkması sonucu istemini esastan kabul etmek gerekirken aksine görüşle  davanın reddi usul ve yasaya aykırıdır. 
O halde davacılar vekilinin  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davcıya iadesine, 24.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.