Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde 13.02.1982-31.12.2000 tarihleri arasında geçen sigortalı çalışmalarının tesbitine   karar  verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.     
Hükmün davacı ile davalılardan Kurum vekillerince   temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının temyiz itirazlarına gelince;
Dava, davacının 13.02.1982-31.12.2000 tarihleri arasında davalılara ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen hizmetlerinin tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının 01.10.1984-31.12.2000 tarihleri arasında davalılardan S.Y.’ya ait işyerinde çalıştığının tesbitine karar verilmiştir. 
Bu yönü ile, davanın yasal dayanağı belirgin olarak 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesidir. Anılan maddede, yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalıların çalıştıklarını hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak beş yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür. Somut olayda, davacının hizmetinin geçtiği yılın sonu 31.12.2003 tarihidir. Dava ise, 09.06.2004 tarihinde açılmıştır. Hal böyle olunca, maddede öngörülen hak düşürücü sürenin somut olayda gerçekleşmediği açık seçiktir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın ve özellikle maddenin açıklığı karşısında nedenleri ve dayanakları gösterilmeden işe giriş bildirgesinin verildiği 01.10.1984 tarihinden önceki dönemin hak düşürücü süreye uğradığından bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 27.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.