Dava,  davacının iş kazası sonucunda oluşan sürekli işgöremezlik derecesinin Sosyal Güvenlik  Kurumunca belirtilen %8,1 oranından daha yüksek olduğunun ve davacıya olay tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile  26.10.2006 tarihli bilirkişi raporunda  %30 oranında işgöremezlik oranı tespit edildiğinden bu tarihten itibaren davacıya  sürekli işgöremezlik aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine, fazla istemin reddine  karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 109 maddesindeki  prosedürüne göre S.S.Kurumu Sağlık Kurullarından verilen raporlara itiraz halinde sorunun Yüksek Sağlık Kuruluna intikali zorunludur. Ancak bu kuruldan  verilen raporlara karşı herhangi bir itiraz olduğunda ise Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerekir. Yüksek Sağlık Kurulu ile Adli Tıp İhtisas Kurullarından verilen raporlar arasında  çelişki meydana gelmesi  halinde Adli Tıp Genel Kurulu’ndan rapor alınarak sonuca   sonuca gidilmelidir.
Somut olayda davacı 19.2.1997 tarihinde meydana gelen iş kazasında sağ el 2.,3 ve 4. parmaklarından yaralanmıştır. Sigortalının maluliyet oranının tespiti konusunda   SSK. Yüksek Sağlık Kurulundan alınan 15.7.2005 tarihli raporda davacının  iş kazası nedeniyle oluşan maluliyetinin %8,1 oranında olduğu,  Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu’nun 17.5.2006 tarihli  raporuna göre ise davacının maluliyetinin %15,2 oranında olduğunun bildirildiği  her iki raporun birbiriyle çeliştiği  anlaşılmaktadır. Mahkemece bu  defa Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji  Ana bilim Dalından alınan 26.10.2006 tarihli konsey raporunda davacının maluliyeti yazı ve benzeri işlerde sağ elini kullanması durumunda  %30, sol elini kullanması durumunda %23.2 olarak bildirilmiştir.Bu duruma göre oluşan çelişkinin 506 sayılı Yasa"nın 109. maddesine göre Adli Tıp Genel Kurulunca giderilmesi gerekirken, noksan inceleme ile  Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji  Ana bilim Dalından alınan 26.10.2006 tarihli raporun esas alınmak suretiyle  sonuca gidilmesi ayrıca davacıda oluşan maluliyet (arıza) oranının olay tarihinde var olup olmadığı, sonradan artış göstererek mi bu orana ulaştığı konusunda Adli Tıp Kurumundan görüş alınmadan davacıya 26.10.2006 tarihinden itibaren sürekli işgöremezlik geliri bağlanmasına karar verilmiş olması  isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  27.3.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.