Mahkemesi     :  Kocaeli 3. İş İş Mahkemesi
Tarih               : 27.2.2007
No                   : 769-40  
                       
Davacı,  31.8.1992-20.7.2004 tarihleri arasında isteğe bağlı Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve 1.7.2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı  primi ödenen 31.8.1992-20.7.2004 tarihleri arasında kalan  sürenin  isteğe bağlı sigortalılık sayılarak  12.6.2006 günlü talebine istinaden yaşlılık aylığına hak  kazandığının  tesbitini istemiştir.
Mahkemece istemin kabulü ile  davacının 31.8.1992-20.7.2004  tarihleri arasında kalan sürelerde isteğe bağlı Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve 1.7.2006  tarihi itibariyle yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının  tesbitine karar verilmiş ise de  bu sonuç dosya içeriğine,  usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının "oto döşeme, kundura tamir " işinden dolayı 1.9.1980-20.10.1988 ve 6.10.1990-31.8.1992 tarihleri arası vergi kaydının ,  7.4.1981-20.10.1988 tarihleri arası sicil kaydının 7.4.1981-20.10.1988 tarihleri arasında da meslek odasında kaydının olduğu, Bağ-Kur"a vergi kaydına istinaden ve 2654 sayılı Yasa hükümleri dikkate alınarak sigortalılğı 20.4.1982 tarihinden başlamak üzere 3.8.1983 tarihinde kayıt ve tescilinin  yapıldığı bu tescilin davacının kuruma verdiği ilk işe bırakma  formu tarihi olan 7.12.1988 tarihine kadar devam ettiği davacının 8.12.1988 tarihli isteğe bağlı  sigortalı olma iradesini içeren dilekçesi ile de  8.12.1988 tarihinden itibaren  bu  isteğe bağlı  sigortalılığın başlatıldığı  30.9.1997 tarihine kadar  isteğe bağlı sigorta kolundan kuruma prim ödediği 20.7.2004  tarihinde  ikinci kez kurumdan talepte bulunarak  28.2.2005 tarihine kadarda isteğe bağlı  sigortalı olarak  prim ödediği  12.6.2006  tarihinde de yaşlılık aylığı isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Ekli prim belgelerinden davacının  1992 ve 1997 yılları  aflarından yararlanarak  ekli işi bırakma belgelerine kadar olan süreler yönünden  30.9.1997 tarihine kadar olan primlerini ödediği   açıktır.  Davadaki uyuşmazlık  kurumun tahsis talebi  sonrasında ortaya çıkan 2. vergi kaydı nedeniyle,  davacının isteğe bağlı  prim ödediği 6.10.1990-31..8.1992 tarihleri  arasında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı sayılması üzerine 31.8.1992 tarihinden sonra ödediği primlerin yeniden isteğe bağlı talebi aranmaksızın  geçerli olup olmayacağı noktasındadır. Mahkemenin, davacının 8.12.1988 tarihli ilk isteğe bağlı dilekçesi ve ödemiş olduğu primleri gereğince davacının 31.8.1992-30.9.1997 tarihleri arasında kalan primi ödenmiş süresini 1479 sayılı Yasa"nın 79. maddesi gereğince  geçerli sayması  yerinde ise de,   davacının isteğe bağlı sigortalılığını 30.9.1997 tarihinde sona erdirip bu tarihten  sonrada kuruma primde  ödemediğini  dikkate almaksızın 30.9.1997- ila  2. kez  isteğe bağlı  sigortalılığının başladığı  20.7.2004 tarihleri arasındaki  süreyi yasal dayanakları bulunmadığı  ve  de prim  ödemesi de olmadığı halde primi ödenmiş  süre olarak kabul edip sonuca gitmesi usul ve yasaya aykırıdır. 
Kaldıki 1479 sayılı Yasa"da isteğe bağlı  statü şartlarının oluşmadığı dönemde  geriye doğru prim öoeyerek geçersiz dönemi geçerli hale  getirmesi mümkün değildir.
Yapılacak iş;  yukarıda açıklanan  nedenlere göre davacının 31.8.1992- 30.9.1997 tarihleri arasında  isteğe bağlı  Bağ-Kur sigortalı olduğunun tesbitine,  yasal kayıt ve talebi olmadığı gibi  prim ödemediği anlaşılan  1.10.1997 ila 20.7.2004 tarihleri arasında kalan isteminin reddine, 20.4.1982 tarihinden başlayan ve  kurumca kabul edilen  sigortalılık süreleri dışında  31.8.1992-30.9.1997 tarihleri arasında kalan isteğe  bağlı  sigortalılık süresi ve talep tarihindeki  prim ödeme ve  yaşlılık aylığı şartlarına göre değerlendirme yapılarak, kısmi veya tam  yaşlılık aylığı yönünde yeni bir değerlendirme yapılarak,  bir karar vermekten ibarettir. Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular  dikkate alınmaksızın yerinde olmayan gerekçeye dayalı  verilen hüküm   usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurumun  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 31.3.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.