Davacı,  davalı işveren nezdinde 9.1.1990-15.12.2001 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının lehine hüküm olunan işçilik alacağı miktarı 750,61 YTL olup hüküm tarihinde yürürlükte olan H.U.M.K.un 5219 sayılı yasanın 2. maddesi ile değişim 427.maddesi uyarınca hüküm kesin nitelik taşıdığından davalı işveren H.T.’un işçilik alacağına yönelik temyiz itirazlarının reddine.
3-Davalıların diğer temyiz sebebine  gelince: Dava, davacının 09.01.1990-15.12.2001 tarihleri arasında davalı işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmalarının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının davalı işyerinde 1342 gün süre ile asgari ücretle çalıştığının tesbitine karar verilmiştir.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 388 ve 389.maddeleri uyarınca kararın hangi hususları içermesi gerektiği açıkça belirtilmiştir.Buna göre, madde de sayılan hususlarla birlikte ,hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.Ayrıca,verilen karar ile iki tarafa tahmil ve bahşedilen vazife ve haklar şüphe ve tereddüdü mucip olmayacak surette gayet sarih ve açık yazılmalıdır.Oysa kurulan hükümde sadece davacının 1342 gün çalıştığının tesbitine denilmek sureti ile infazda duraksama yaratıldığı açıkça ortadadır.
Mahkemece yapılacak iş: kabule konu olan çalışmaların hangi tarihler arasında ,yılları ve dönemleri  denetime açık biçimde, infazda şüphe ve tereddüde mahal vermeyecek şekilde yazılmak suretiyle hüküm kurularak sonuca gitmekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının davalılardan H.T."a iadesine, 03.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.