İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/688 Esas 2020/4599 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/688
Karar No: 2020/4599
Karar Tarihi: 05.03.2020

Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/688 Esas 2020/4599 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi reddedilirken, kasten yaralama ve tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri bozulmuştur. Bozma sebebi ise, TCK'nın 106/1-1.maddesi kapsamındaki tehdit suçu için mağdurun farklı olması nedeniyle uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm bozulmuştur. Yasa maddeleri şu şekildedir: 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, TCK'nın 106/1-1.maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/688 E. , 2020/4599 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın, müşteki ..."a hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanığın, müşteki ..."u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanığın, mağdur ..."u tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
24.10.2019 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26.maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığa isnat edilen TCK"nin 106/1-1.maddesi kapsamındaki tehdit suçu yönünden mağdurun farklı olması nedeniyle uzlaştırmanın mümkün olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254.maddeleri gereğince TCK"nin 106/1-1.cümlesi maddesinde düzenlenen tehdit suçu yönünden uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.