MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, hükmün sonuç kısmında sanık ..."nin hükmü ceza infaz kurumuna vereceği dilekçe ile temyiz edebileceği hususu belirtilmediğinden temyiz talebinin süresinde yapıldığı kabul edilerek, başvuruların süreleri ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
I- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
29/07/2015 tarihinde usulüne uygun olarak edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 06/08/2015 tarihinde temyiz eden sanık ..."ın temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın Cami bodrumundaki yatakhaneden mağdura ait cep telefonunu çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h maddesin konu hırsızlık suçunu oluşturmasına rağmen aynı Kanun"un 142/1-a maddesi uyarınca cezalandırılması sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamdaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nun 106/1.maddesine konu tehdit suçuna ilişkin olduğu, söz konusu suçun hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen 3. alt bent ile uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uyarlama yargılaması yapılarak uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine aykırı davranılması,
4- Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdur ..."in gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 06/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.