....

Taraflar arasında görülen tapu kaydında düzeltim davası sonunda, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, tapu kaydındaki kimlik bilgilerinin düzeltilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı, 35, 46, 533 ve 615 parsel sayılı taşınmazlarda dedesi ....yanlış yazılan isimlerinin nüfus kayıtlarına uygun olarak düzeltilmesini istemiş, yargılama aşamasında 35, 46 ve 615 parsellerin babasına ait olduğunu belirterek bu parseller yönünden kayıtların .... oğlu...olarak düzeltilmesi yönünde talebini ıslah etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın ispatlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden ... köyü 35 parselin 03/08/1950 tarihli vergi kaydına dayalı olarak, ..... köyü 46 parselin 04/08/1950 tarihli vergi kaydına istinaden ‘.... oğlu .... ...’in 20 yıldır zilyetliğinde bulunduğu, 615 parselin ise 13/02/1951 de kesinleşen tespit tutanağında, taksim sonucu ‘..... oğlu .. ...’in 30 yıldır zilyetliğinde bulunduğu belirtilerek senetsizden tespit gördüğü, 533 parselin ise eski tapu kayıtlarına istinaden ‘....’ adına tespit gördüğü ve tespitin 12/02/1951 de kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Hâl böyle olunca, 533 parsel sayılı taşınmaz bakımından yapılan araştırma sonunda davacının dedesinin ""..."" olan tapu kaydının nüfus kayıtlarına uygun şekilde ""... ...."" olarak düzeltilmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddi ile hükmün bu bölümünün ONANMASINA,
Ne var ki; davacının babasına ait olduğunu ileri sürdüğü .... köyü 35, 46, 615 sayılı taşınmazların tespit tarihi olan 1950 yılında 1924 doğumlu davacının babası ‘... ....’in 26 yaşında olduğu, oysa ki her 3 taşınmazın 30 yılı aşkın süredir ‘... oğlu ... ...’ adına tespit gördüğü, davacının babasının 30 yıllık zilyetliğinin bulunmasının olanaksız olduğu, tanıklarında beyanlarında bu taşınmazların davacının dedesi .... oğlu .. ...’e ait olduğunu bildirdikleri, bu durumda davacının iddiasının bu taşınmazlar bakımından kanıtlanamadığı gözetilerek; 35, 46 ve 615 sayılı taşınmazlar yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.