Dava, davacının   15.9.2000 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığı halde çalışmaların  1.7.2001 tarihinden itibaren bildirilmesi nedeniyle Kuruma bildirilmeyen hizmetlerinin tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece  davanın kabulü ile davacının davalı işyerinde 15.9.2000-1.4.2001 tarihleri arasında 195 gün ve 1.4.2001-30.4.2001 tarihleri arasında 90 gün çalıştığının  tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 79. maddesi bu tip hizmet tesbiti  davaları için özel  bir  ispat yöntemi öngörmemiş  ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş  içtihadı gereğidir.  Bu tür davalarda  öncelikle  davacının  çalışmasına ilişkin belgelerin  işveren tarafından verilip  verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa  işyerinin gerçekten var olup olmadığı  kanun kapsamında  veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı  eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir  duyarlılıkla araştırılmalıdır.  Çalışma olusu her türlü delille ispat  kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş  tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan  seçilmesine özen gösterilmelidir.  Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu  hiçbir kuşku ve duraksamaya  yer vermeyecek şekilde  belirlenmelidir. Yargıtay  Hukuk Genel  Kurulunun  16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da  bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, işyerinin 20.7.2000 tarihinde 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı, uyuşmazlık dönemine ait Kurum’a verilen dönem bordrolarının getirtildiği bordrolarda bu dönemde   çalışan 9 kişinin bulunduğu, davacının dinlettiği bordro tanığının Dairemizin 2007/11272 Esas sayısında kayıtlı aynı işyeri hakkında aynı mahkemede açılan hizmet tespiti davasının davacısı olduğu,  işyeri ücret bordrolarının imzasız olduğu,  davacının davalı işyerinde  1.7.2000 tarihinden 2004 yılı 5.ayı  arasında geçen çalışmalarının Kuruma tam olarak bildirildiği   anlaşılmaktadır.   
Somut olayda  dinlenen  bordro tanığının uyuşmazlık döneminde tam çalışmasının bulunmadığı, komşu işyerleri tanıklarının ise   resmi kayıtlarının getirtilmediği , uyuşmazlık döneminde çalışması bulunan davalı bordro tanıklarının da çalışmayı doğrulmadıkları halde  mahkemece davacı tanıklarının  davacı ile aynı dönemi kapsayan  çalışmış kişilerden olup olmadıkları araştırılmadan  beyanlarına değer verilerek sonuca gidilmiştir.
Mahkemece yapılacak iş; davalı işyerinden  Kuruma verilen 2001/3.ve  2002/1. ve 2.  dönem bordrolarında uyuşmazlık döneminde davacı ile aynı sürelerde çalışması bulunan  bordro tanıklarını dinlemek, beyanlarının yeterli olmaması halinde  dinlenen komşu  işyeri tanıklarının kayıtları getirtilerek bu tanıkların uyuşmazlık döneminde davacı ile aynı sürelerde çalışmalarının bulunup bulunmadığını denetlemek, kayıtlarının bulunmaması halinde  davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek komşu işyerlerinde benzer işi yapan işlerle uğraşan işverenler veya bu işverenlerin resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlar tesbit edilip beyanlarına başvurarak tüm delilleri birlikte değerlendirip  sonucuna göre karar vermekten ibarettir.    
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın  yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı  kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  10.4.2008 gününde oybirliğiyle  karar verildi.