Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01.01.1991-16.08.1994 tarihleri arasında geçen sigortalı çalışmalarının tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 01.01.1991-15.08.1995 tarihleri arasında 1992 yılındaki kısa süre hariç davalı işveren yanında sürekli çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkeme yazılı gerekçelerle istemin reddine karar vermiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının babası olan davalı işverenin doktor olup muayenehanesinin bulunduğu, davacının işyerinde 25.12.1989-27.11.1992 ve 17.05.1993-15.08.1995 tarihleri arasında geçen çalışmalarının bulunduğu, 1989/3. dönem 1990 yılı ve 1991/1 dönemdeki çalışmaların tam olarak bildirildiği, diğer dönemlerdeki çalışmaların ise kurum kayıtlarında eksik göründüğü, davacının işyerindeki çalışmalarının sürekli olduğunu ileri sürdüğü görülmüştür.
Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesi olan bu tür davalarda çalışma iddiasının gerçeğe uygunluğu özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispatlanabilirse de çalışmanın konusu, sürekli veya kesintili olup olmadığı konusunda tanık beyanlarına başvurulmalı, tanıkların öncelikle işyeri bordrolarında çalışmaları görünen kişiyerden olmasına dikkat edilmeli, işyerinde başka çalışan olmadığı veya gerek görüldüğü takdirde komşu işyerlerinden kayıtlarla veya araştırma ile belgelenmiş kimselerin ifadelerinden yararlanılarak sonuca gidilmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurul"nun 2004/21-480-579, 2005/21-495-582 ve 2006/21-43-98 sayılı kararlarında da bu hususlar özellikle belirtilmiştir.
Davalı işyeri dönem bordrolarında davacı dışında bir çalışan daha mevcut olup onunda çalışmalarının kurum kayıtlarında kısmen görünmesi nedeniyle mahkemece Emniyet Müdürlüğü araştırması ile komşu işyeri sahibi ve çalışanı oldukları tespit edilen A.T.ile P. H."ın dinlenilmelerinin Yargıtay İçtihatlarına uygun olduğu ve her iki tanığında davacının davalı işyerinde 1991-1995 tarihleri arasında sürekli çalıştığını beyan etmeleri karşısında kuruma intikal eden giriş bildirgeleri ve bordrolarda gözetilerek davacının davalı işveren yanında 25.12.1989-27.11.1992 ve 17.05.1993-15.08.1995 tarihleri arasında sürekli çalıştığının kabulüyle davalı Kuruma eksik bildirilen çalışmaların tespitine karar verilmesi gerekirken davacı ile davalı arasındaki yakınlık dikkate alınarak yazılı düşüncelerle istemin tümden reddine karar verilmesi  doğru görülmemiştir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.