MAHKEMESİ : Ankara Batı Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2012/113-2013/300

Taraflar arasında görülen kooperatif üyeliğinden ihraç kararının iptali davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 26.03.2014 gün ve 2013/9335 Esas, 2014/2313 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
- KARAR -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin ortağı iken, yasa, anasözleşme ve iyiniyete aykırı olarak, yönetim kurulunun 10.08.2011 tarihli kararı ile ortaklıktan çıkarıldığını, müvekkilinin itirazı üzerine 01.04.2012 tarihli genel kurulda ihraç kararının onaylandığını ileri sürerek, ihraç kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 26.03.2014 tarih ve 2013/9335 Esas, 2014/2313 Karar sayılı ilamıyla, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddiyle, mahkemece karar verilmeden önce 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 sayılı TBK"nın Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki 6101 sayılı Kanun"un 7. maddesi uyarınca TBK"nın temerrüt faizine ilişkin 120. maddelerinin görülmekte olan davalarda da uygulanmakta olduğu, kooperatif genel kurullardan kararlaştırılan faiz oranının TBK"nın 120. maddesinde düzenlenen temerrüt faizi olduğu, davalı kooperatifin genel kurullarında kabul edilmiş temerrüt faiz oranının, faiz borcunun doğduğu tarihte yürürlükte olan mevzuata yani 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun"un 2/1. maddesine göre belirlenen yasal faiz oranının yüzde yüz fazlasını aşamayacağı, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, TBK’nın 120/2. maddesine göre yapılan hesaplamada, davacının işlemiş faiz borcunun 96.748,50 TL olduğunun belirtildiği, bu durumda, ihraç kararına dayanak alınan ihtarnamelerde belirtilen işlemiş faiz miktarının gerçeği yansıtmadığı nazara alınarak, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiği belirtilerek, bozulmuştur.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, takdiren 226,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.