Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere ve temyiz nedenlerine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının maddi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiştir.
HUMK"nun 388/3. maddesi gereğince hükmün gerekçe bölümünde iki tarafın iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, ihtilaflı konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışması, ret ve üstün tutma sebepleri, sabit görülen vakıalarla, bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebep gösterilmelidir. Mahkeme kararlarının gerekçeli olması gerektiği hususu bir Anayasa emridir. kararın gerekcesiz olması mutlak bir temyiz (bozma) sebebidir. Çünkü gerekçe hakimin tesbit etmiş olduğu maddi vakıalar ile hüküm fıkrası arasında bir köprü görevi yapar. Hakim gerekçe sayesinde verdiği hükmün hukuka uygun olup olmadığını yani kendi kendini denetler. Yargıtay"da bir hükmün hukuka uygun olup olmadığını ancak gerekçe sayesinde denetleyebilir.
Öte yandan, dava nitelikçe Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanmayan zararın tazmini istemine ilişkindir.
Gerçekten, iş kazası yada meslek hastalığı nedeniyle, geçici iş göremezlik, 506 sayılı Yasa"nın 16 ve 89. maddelerinde düzenlenmiştir. Buna göre, iş kazası yada meslek hastalığı sonucu iş göremez duruma düşen sigortalıya sağlık yardımları dışında iş kazasının olduğu yada meslek hastalığı nedeniyle tedavisinin başladığı tarihten, tedavisinin bitimine kadar, geçici iş göremez duruma düştüğü her gün için 506 sayılı Yasa"nın 89.maddesindeki yöntemle yatarak ya da ayakta tedavi görmesine göre, bir ödenek verilir.
Bu bakımdan tazminat belirlenirken Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin düşülerek karşılanmayan zararın miktarının tespit edilmesi gerekir.
Somut olayda hükme esas alınan 14.5.2007 tarihli hesap raporunda davacının % 9,3 oranındaki beden güç kaybına göre kusur indirimsiz maddi zararının 53.153,68 YTL olduğu, 62.4.2007 tarihli kusur raporunda olayın %100 kaçınılmazlıkla meydana geldiğinin bildirildiği SGK"nca 22.10.2004-13.9.2005 tarihleri arası için 10.019,53 YTL geçici iş göremezlik ödeneği ödendiği bildirilmiş mahkemece hükmün gerekçe bölümünde davacının maddi zararından kaçınılmazlık nedeniyle bir indirim yapılıp yapılmadığı ve ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin düşülüp düşülmediği, kaçınılmazlık nedeniyle indirim yapılmış ise indirim oranı, geçici iş göremezlik ödeneği düşülmüş ise bu indirimden sonra davacının karşılanmayan zararının ne miktar olduğu açıklanıp tesbit edilmeksizin talep nazara alınarak 31.656,00 YTL maddi tazminata hükmedildiği görülmektedir.
Bu eksik gerekçe ile hükmün hukuka uygun olup olmadığını denetlemek mümkün değildir.
Yapılacak iş; yukarıda açıklanan esaslara göre bilirkişinin zarar hesabından kaçınılmazlık nedeniyle indirim yapılıp yapılmadığı, yapılmış ise hangi oranda yapıldığı gösterilerek, davacının gerçek zararını tesbit edip bulunan miktardan ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin düşülüp düşülmediği açıklanmak suretiyle davacının karşılanmayan zararı belirlenerek bir karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların indirim oranına ve geçici iş göremezlik ödeneğine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 17.4.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
