Davacı,  24.02.2002-dava tarihleri arası Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.   
Davacı, 26.4.2002 tarihinden itibaren zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olmadığının   tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece isteğin kabulüne  karar verilmiştir.
Dosya içindeki kayıt ve belgelerden davacının 21.3.1987 tarihinden itibaren 10.10.2001 tarihine kadar  kesintili olarak ve 26.4.2002 tarihinden itibaren de devamlı olarak  506 sayılı  Yasa"ya tabi zorunlu  sigortalı olarak çalıştığı, 19.4.1983 tarihli işe giriş bildirgesi ile  20.4.1982 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olarak tescil edildiği, 23.7.1987 tarihinde terkin edilip 11.10.2001 tarihinde devam eden vergi kaydına istinaden  yeniden tescil edildiği  ve 28.2.1986 tarihinde prim ödemeye başlayıp 1986 -1987 yıllarında aralıklı  ödemelerde bulunduğu en son ödemesinin 8.4.2002 tarihinde olduğu, 21.1.1982-27.3.1987 tarihleri arasında ve 1.2.1993 tarihinden itibaren devamlı vergi kaydının, 20.4.1983-26.5.2004 tarihleri arasında oda kaydının , 8.2.1993 tarihinden itibaren de esnaf sicil kaydının bulunduğu   anlaşılmaktadır. 
Somut olayda uyuşmazlık; bir kimsenin Sosyal Güvenlik Kurumunda önceden başlayıp devam ede gelen sigortalılığı döneminde başka bir Sosyal Güvenlik Kurumuna tabi çalışmaya başlaması halinde yani “çatışan sigortalılık durumunda” hangi kurumdaki çalışmanın esas alınacağı noktasında toplanmaktadır. Bu sorun gerek 506 sayılı Yasa gerekse 1479 sayılı Yasa da birbirine paralel düzenlemeler ile bir sigortalının aynı anda birden fazla sosyal güvenlik kurumuna tabi sigortalı olması yasaklanıp sigortalının önceden başlayıp devam ede gelen sigortalılığına geçerlilik tanıyarak  çözüme ulaştırılmaya çalışılmıştır.
Gerçekten 1479 sayılı Yasanın 24. maddesi I a)bendi gereğince vergi kaydı bulunan, kendi nam ve hesabına bağımsız çalışanların zorunlu Bağ-kur sigortalısı olacağını belirtirken, 506 sayılı Yasanın 3. maddesi k) bendinde bağımsız çalışanların artık zorunlu SSK’ lı olamayacağı yolunda düzenleme getirilmiştir. 
Bu nedenle davacı 11.10.2001 tarihinde 1479 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olduktan sonra 26.4.2002 tarihinde 506 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olamayacağından kısacası çifte sigortalılık mümkün olmadığından  davacı 11.10.2001 tarihinden itibaren Bağ-kur sigortalısı sayılmalıdır.  Nitekim HGK’nun 3.10.2001 tarih ve 2001/21-627 Esas 2001/659 Karar sayılı kararları  da bu yöndedir.
Mahkemece davanın reddi gerekirken bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.  
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.4.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.