Mahkemesi     :  Ankara 11.İş Mahkemesi
Tarih               :  16.5.2007
No                   :  386-356 
                       
Davacı  yaşlılık aylığından  sosyal Güvenlik Destek Primi kesilmesine ilişkin işlemin iptali ile iadesine,    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı  davalı kurumca yaşlılık aylığından sosyal güvenlik destek primi kesilmesine  ilişkin  işlemin iptalini ve yapılan  kesintilerin iadesini istemiştir.
Mahkemece davacının kendi adına bağımsız faaliyetine  son verdiğinden bahisle sosyal güvenlik destek priminden muaf olduğuna  karar verilmiş ise de sonuca eksik araştırma ve yetersiz  inceleme ile ulaşılmıştır.
25.8.199 gün ve 4447 sayılı Yasa"nın 38. maddesi ile 1479 sayılı Yasa"ya eklenen ek 20. madde uyarınca yaşlılık aylığına hak  kazanan ancak daha sonra  çalışmasına devam eden veya çalışmaya başlayanların aylıklarından % 10 oranında sosyal güvenlik destek primi kesintisinin yapılacağı belirtilmiştir.
Davacının terzilik-konfeksiyon işinden dolayı 1.10.1972 tarihinde sigortalılığının başladığı vergi kaydının 26.4.1996 tarihinde sona  ermekle  diğer kayıtlarının devam ederek oda kaydının 26.2.2002  sicil kaydının ise  8.2.2006 tarihinde sona erdiği davacıya 1.11.1997 tarihinden itibaren yaşlılık  aylığının bağlanmış bulunduğu Kurumun vergi kayıtları dışındaki kayıtlarının devam etmesi nedeniyle davacının yaşlılık aylıklarından sosyal güvenlik destek primi kesilmesine karar verdiği  dosyadaki belgelerden anlaşılmaktadır. 1479 sayılı Yasa"nın  24. maddesi gereğince zorunlu Bağ-Kur  sigortalılık statüsünün oluşması için esnaf sicil memurluğu veya  usulüne   uygun meslek kuruluşu  (oda) kaydı yeterlidir. 507  sayılı Esnaf ve  Sanatkarlar  Yasasının  5. ve 119. maddelerine göre  esnaf sicilinin bulunması  bağımsız çalışma yönünden karine teşkil etmektedir. Bu yasal karinenin aksi  ispatlanmadıkça dikkate alınması  gerekir. Yasal sistemde vergi kaydı  bulunmadan  bağımsız çalışma mümkün olup sicil kaydı itibariyle  esnaf olarak kabul edilmeleri gerekir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak meslek  ve özellikle sicil kaydının 8.2.2006 tarihine kadar devam etmesi nedeniyle davacının  25.8.1999-8.2.2006 tarihleri arasında bağımsız çalışmasının fiilen devam edip etmediği araştırılmalıdır. Davacının terzilik işini sonradan konfeksiyon satışı olarak  U.  A. Caddesi üzerinde bulunan işyerinde sürdürdüğü ve oğlu askerden gelince işyerini  oğluna devrederek çalışmasını bıraktığı yolundaki tanık beyanları ile  sonuca gidilmiş ise de bu inceleme yukarıda  açıklanan yasal  gerekçelerle  göre yeterli olmayıp  varılan sonuç eksik araştırmaya dayalıdır.
Yapılacak  iş;  öncelikle  davacının emekli aylıklarından yapılmış olan sosyal güvenlik destek primi kesintisinin hangi dönemleri kapsadığı kurumdan sorulduktan  sonra, bu dönem içerisinde  kalan oda ve sicil kayıtlarını fiili çalışmaya bağlı olarak devam edip etmediğini  davanın kamu düzenini ilgilendirmesi nedeniyle  yöntemince araştırmak, davacının kayıtlı olduğu odaya aidat ödeyip ödemediğini oda seçimlerine katılıp katılmadığını hazirun cetvellerinde isminin  olup olmadığını sormak, işyerini oğluna devredilerek  ticari faaliyetini bırakıp bırakmadığını ilgili kurum  ve kuruluşlardan araştırmak, yapılacak emniyet araştırması ile de işyerinin bulunduğu yer çevresinden  (  davacı ile  irtibata geçilmeden) davacının bağımız çalışmasına ne zaman son verdiği sorulduktan ve deliller olabildiğince toplandıktan sonra istem hakkında sonucuna göre bir  karar verilmekten  ibarettir. Yargıtay  Hukuk Genel Kurulu"nun 7.3.2007 gün ve 2007 /21-122 Esas, 2007/106 Karar sayılı  ilamıda aynı yöne ilişkindir.   
Mahkemece, bu  maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.
O halde, davalı kurumun  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.4.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.