MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça sürüklenen çocukların, 18 yaşını ikmal etmedikleri bazı oturumların kapalı yerine açık yapılması giderilmesi ve tekrarlanması olanağı bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK’nın “Malın değerinin az olması” madde başlığı altındaki 145. maddesinde, “Hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin azlığı nedeniyle, verilecek cezada indirim yapılabileceği gibi, suçun işleniş şekli ve özellikleri de göz önünde bulundurularak, ceza vermekten de vazgeçilebilir.” denilmektedir.
Maddenin metnindeki tatbik mecburiyeti içermeyen “yapılabileceği gibi” ve ”vazgeçilebilir” sözcükleri hâkime tanınan takdir hakkını ortaya koymaktadır. Maddenin gerekçesinde de “Madde metninde, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin azlığı nedeniyle cezadan indirim yapılması veya ceza vermekten sarfınazar edilmesi konusunda hâkime takdir yetkisi tanınmıştır.” denilmektedir.
Dolayısıyla maddenin içeriğinden kolayca anlaşıldığı gibi, suç konusu eşyanın değerinin çok fazla olmaması, o durumun suça sürüklenen çocuklar lehine TCK’nun 145. maddesinin mutlaka uygulanmasını gerektirmez.
Öncelikle hatırlamakta yarar var ki, 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesi 765 sayılı TCK’nun 522. maddesine karşılık olarak kabul edilmemiştir. Yine yürürlükteki TCK’nın 145. maddesinin hırsızlık suçunda daha az ceza gerektiren veya ceza verilmemesine yol açan nitelikte bir hâl olduğu dikkate alınmalıdır. Dolayısıyla suçun konusu, bu madde kapsamında ele alınırken suçla ilgili maddi ve manevi unsurlar belirleyici konuma sahiptir.
./...






Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13.11.2007 tarih 210 Esas-234 Karar; 15.12.2009 tarih 242 Esas - 291 Karar; 30.03.2010 tarih 17 Esas - 65 Karar sayılı kararları ile yürürlükte bulunan mevzuat hükümleri uyarınca “malın değerin azlığı hükmü” ihlâl edilen hukukî değerden failin kastından, amacından, fiilinden ve fiil karşılığında umduğu neticeden, mağdurun zararından ve suçun işleniş şekli ile özelliklerinden bağımsız olarak, peşinen ve mutlak şekilde kazanılmış bir hak değildir.
Açıkça görülüyor ki, “suçun işleniş şekli ve özellikleri” hem ceza vermekten vazgeçilmesinde hem de cezada indirim yapılmasında gözetilmesi zorunlu bir husustur.
Dosya kapsamından, suça sürüklenen çocukların, 01.11.2008 günü geceleyin saat 21.00 sıralarında, başka bir mağdurdan çaldıkları araç ile müştekinin market işyeri önüne hırsızlık amacıyla geldikleri, market önünde bulunan içecek dolabının zincirini esnetmek suretiyle bir kaç adet meyve suyu çaldıkları, devamında market kapısını zorlayarak içeri girdikleri, yazar kasa çekmecesine baktıkları, para bulamamaları üzerine sigara, yiyecek vs baktıkları sırada alarm çalması üzerine, içecek dolabından aldıkları bir kaç adet meyve suyu ile birlikte olay yerinden kaçmaları şeklinde gerçekleşen eylemlerinde, incelemeye konu suçun işleniş şekli ve özellikleri gözetilmeden, suça konu 2 adet meyve suyunun değerinin az olduğu gerekçe kılınarak, TCK"nın 145. maddesine sevk amacının dışında yorumlar getirilmek suretiyle suça sürüklenen çocukların mahkumiyeti yerine ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan ceza tayin edilmeden TCK"nın 145. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken yaş küçüklüğü nedeniyle indirim hükümleri dahi uygulanmaksızın, ceza tayin edildikten sonra ceza vermekten vazgeçilmesine dair yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.