İstanbul Ceza Kararları - Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2372 Esas 2020/4671 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2372
Karar No: 2020/4671
Karar Tarihi: 09.03.2020

Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2372 Esas 2020/4671 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahalli mahkeme, sanığın neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak temyiz edilerek Yargıtay'da incelenmesi istendi. Yargıtay'da yapılan incelemede, sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir başka ilamın da bulunması nedeniyle, yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin ceza miktarına yansıtılması noktasında orantılılık ilkesinin ihlal edildiği ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin bazı maddelerini iptal etmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kararın bozularak yeniden değerlendirilmesine karar verildi.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 141/1, 87/3, 53/1; 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi; 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra; 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi; 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/2372 E. , 2020/4671 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bursa 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/01/2009 tarih, 2008/486 Esas ve 2009/38 Karar sayılı ilamına konu 5237 sayılı TCK"nin 141/1 maddesindeki hırsızlık suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olduğu anlaşılmış ise de, güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başka ilamı da bulunan sanık hakkında bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Adli Tıp Kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3.maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmesine göre, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin ağır (4) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak (1/2) oranında artırım yapılması suretiyle, sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 09.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.