Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kaza neticesinde mağdurun hayati tehlikeye, 2. derece kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmış olması nedeni ile temel cezadan TCK’nın 89/2-b-e maddesi uyarınca artırım yapılması gerekirken, sadece kemik kırığı oluşturacak şekilde TCK’nın 89/2-b maddesi uyarınca arttırım yapılması nedeniyle sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Gaziosmanpaşa Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 05.10.2010 tarihli adli raporuna göre yaralanmasının organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığının belirlenebilmesi için 18 ay sonra nöroloji uzmanı tarafından muayene edilmesi gerektiğinin bildirilmesi karşısında; anılan süre beklenerek bu konuda rapor alınması ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 08/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.