Davacı, davalı işveren nezdinde 1.9.1992- 10.8.2001 tarihleri arası çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava davacının , davalı işyerinde 1.9.1992-10.8.2001 tarihleri arasında sürekli çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacının davalı işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen 3.8.1992-2.12.1996 tarihleri arasında 14 gün, 1.4.1999-10.1.2000 tarihleri arasında 30 gün çalışmasının tespitine ve Kuruma tam bildirildiğinden 1.2.1994-15.9.1994 tarihleri arasındaki döneme yönelik istemin reddine dair verilen karar Dairemiz bozma ilamına uyularak verilmiş ise de bozma gerekleri yerine getirilmeden sonuca gidilmiştir.
Dairemizin 17.6.2004 tarihli bozma ilamında davacının hizmet cetvelinde görülen giriş çıkış tarihleri arasındaki süre ile 4.8.1998 tarihinden sonraki süre yönünden dönem bordro tanıkları veya komşu işyeri kayıtlarına geçen kişilerin beyanlarına başvurulması ve güçlü bir delil olan işçilik alacakları dava dosyasının birlikte değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerektiği belirtilmiş, mahkemece bozma kararına uyularak C. Savcılığı aracılığı ile yapılan araştırmada komşu işyeri sahibi ve çalışanı tespit edilemediğinden davanın reddine karar verilmiştir. Bu defa Dairemizin 16.4.2005 tarihli bozma ilamında ilk bozma kararından önce dinlenen komşu işyeri sahibi tanıkların kayıtlarının getirtilmesi ve işyeri dönem bordroların celbedilerek burada adı geçen tanıkların dinlenmesi ve mahkemece işçilik alacakları dava dosyasının sulh ile sonuçlandığından dikkate alınmaması gerekeceği yönündeki değerlendirmenin yerinde olmadığını belirtmiştir.
Bozma kararından sonra getirtilen işyeri dönem bordrolarında davalı işyerinde davacıdan başka çalışan olmadığı, davacının kesintili çalışmasını doğrulayan komşu işyeri sahibi tanıkları Zülfikar Kay’ın 1.9.1986 tarihinden beri soba imalatı nedeniyle, Bilgin Kara’nın 4.3.1993 tarihinden beri araba tamirciliği nedeniyle, M. Ç.ın 1.9.1986-31.12.1997 arasında aralıklı olarak lokanta işletmeciliği nedeniyle vergi kaydının bulunduğu görülmüştür.
Mahkemece 1.4.1999-10.1.2000 tarihleri arasında Kurum’a eksik bildirilen 30 gün sürenin tespitine dair verilen karar yerinde ise de davacının işe giriş tarihi 3.8.1992 olan dönemdeki çalışma 31.5.1993 tarihinde sona erdiği ve talepte gözetildiğinde 1.9.1992-31.5.1993 tarihleri arasında Kuruma bildirilmeyen108 gün eksik süre olduğu halde HUMK 74. maddesine aykırı olarak talepte aşılmak suretiyle tespitine karar verilen dönemin 3.8.1992 tarihinden başlatılmış olması ayrıca çalışmanın sona erdiği tarihin 2.12.1996 tarihi olduğunun kabulüyle bu süredeki giriş çıkışlar arasında eksik 14 günün tespitine karar verilmesi hatalı olmuştur
Yapılacak iş; mahkemece 17.6.2004 tarihli Dairemiz bozma ilamında belirtildiği gibi talepte gözetilerek hizmet cetveline göre işe giriş ve çıkış tarihleri olan 1.9.1992-31.5.1993, 1.4.1996-2.12.1996 tarihleri arasında eksik bildirilen günlere yönelik istemle davalı işyerinin yeniden faaliyete bulunduğu vergi kaydından anlaşıldığı 14.8.1998 den 10.8.2001 tarihine kadar olan dönemde Kurum’a bildirilmeyen süreye ilişkin istemin kabulüne karar vermektir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ile davalılardan A.R. K.a iadesine, 8.5.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi
